Der Dolmen besteht aus einem äußeren Oval von 16 × 9,5 Meter von in den Boden eingelassenen Sandsteinplatten. Im Zentrum befindet sich eine große viereckige Steinkiste aus vier Platten. Der Zugang erfolgt über eine Vorkammer aus drei Seitensteinen und dem Seelenloch in der vierten Platte der Steinkiste. Das Denkmal wurde 1961 von Juan Camps Coll und Josep Mascaró Passarius entdeckt und 1964 von Guillermo Rosselló Bordoy ausgegraben.
Zu den Funden gehören die Überreste von fünf menschlichen Körpern, Feuerstein, vortalayotische Keramik und Kupferobjekte.
Literatur
Javier Aramburu, Carlos Garrido, Vicenç Sastre: Guía Arqueológica de Mallorca. Olañeta Editor, Palma de Mallorca 1994, ISBN 84-7651-227-9, S. 191f.
Manuel Fernández-Miranda: Secuencia cultural de la prehistoria de Mallorca. CSIC Press, Madrid 1978, ISBN 978-84-00-04343-8, S.42 (eingeschränkte Vorschau in der Google-Buchsuche).
Guillermo Rosselló Bordoy: Excavaciones en el círculo funerario de Son Bauló de Dalt (= Excavaciones Arquellógicas en España, Band 51). Madrid 1966, ISBN 978-84-0002148-1.
Jordi Hernández-Gasch: Seguiment Arqueològic al Dolmen de Son Bauló (c. del Talaiot, Polígon de Son Bauló, Santa Margalida). 2015 (katalanisch, Digitalisat [abgerufen am 3. Juli 2017]).