Tuberkuloza je jedna od najraširenijih zaraznih bolesti u svijetu i računa se da je njome zaraženo između 2 i 3 milijarde ljudi. Svake godine se zarazi oko 9 miliona ljudi.
Devedeset posto svih zaraženih ima latentni oblik bolesti bez izraženih simptoma. Od onih koji razviju aktivnu formu bolesti, svake godine od svijetu umire 2 miliona ljudi, što čini tuberkulozu najsmrtonosnijom zaraznom bolešću iza AIDS-a.[1]
Tuberkuloza je bila opisivana u još u drevnim medicinskim tekstovima, ali je tek u 19. vijeku identificirana kao posebna bolest. Poticaj istraživanju je bila industrijska revolucija i nagli priljev stanovništva u gradove gdje se bolest brzo počela širiti među siromašnim radnicima. Tuberkuloza je, slično kao i kolera, dovela do preispitivanja higijenskih navika u svrhu prevencije.
24. marta1882. njemački ljekarRobert Koch otkrio je uzročnika tuberkuloze. Tek je otkriće antibiotika, odnosno streptomicina godine 1946. omogućilo adekvatno liječenje. Dugo se smatralo da će tuberkuloza s vremenom biti iskorijenjena, ali je to mišljenje u posljednje vrijeme drastično promijenjeno. Razlog tome je intenziviranje protoka ljudi koji šire zarazu, epidemija AIDS-a koja slabi imunološki sistem bolesnika, te otkriće grupa bakterija koje su rezistentne na antibiotike.
Na stogodišnjicu od Kochovog otkrića 1982. godine Međunarodna unija za borbu protiv tuberkuloze i drugih plućnih bolesti “IUATLD” predložila je da se 24. mart proglasi Svjetskim danom borbe protiv tuberkuloze, s ciljem upoznavanja svjetske javnosti da je tuberkuloza (TB) i danas veliki javnozdravstveni problem.[2]
