U širem smislu, pojma, transmembranski domen je svaka trodimenzijska proteinska struktura koja je u membrani termodinamski stabilna. To može biti jedan alfa heliks, stabilni kompleks nekoliko transmembranskih alfa heliksa, transmembransko beta bure, beta-heliks gramicidina A.[4], ili neka druga struktura.
Transmembranski heliksi najčešće imaju 20 aminokiselina, iako mogu biti mnogo duži ili kraći.
Identifikacija transmembranskih zavojnica
Transmembranski heliksi su vidljivi u strukturama membranskih proteinakoji su određeni difrakcijom X-zraka. Mogu se predvideti na osnovu skala hidrofobnosti. Budući da su u unutrašnjost lipidnog dvosloja i većine transmembranskih proteina, čija je struktura poznata, hidrofobni, smatra se je, za aminokiselina koje premoštavaju membrane, preduvjet da su također hidrofobne. Međutim, membranske pumpe i ionski kanali također sadrže brojne naelektrisane i polarne ostatke sa općenito nepolarnim transmembranskim segmentima.[5][6]
^Campbell N. A.; et al. (2008). Biology. 8th Ed. Person International Edition, San Francisco. ISBN978-0-321-53616-7. Eksplicitna upotreba et al. u: |author= (pomoć)
^Alberts B.; et al. (2002). Molecular Biology of the Cell, 4th Ed. Garland Science. ISBN0-8153-4072-9. Eksplicitna upotreba et al. u: |author= (pomoć)
^Bajrović K, Jevrić-Čaušević A., Hadžiselimović R., Eds. (2005). Uvod u genetičko inženjerstvo i biotehnologiju. Institut za genetičko inženjerstvo i biotehnologiju (INGEB) Sarajevo. ISBN9958-9344-1-8.CS1 održavanje: više imena: authors list (link)