Oserijati bili su ilirsko-panonsko pleme, koje je živjelo kraj rijeke Save, blizu ušća rijeke Vrbasa. Nalazili su se između Kolapijana i Breuka, pa se predpostavlja da su se Kolapijani, Varcijani i Oserijati izdvojili iz velikog plemena Breuka, koje se nakon velikog ilirskog ustanka (6–9. n. e) rascijepilo na više manjih dijelova.

Na području Oserijata, u selu Donja Dolina, na desnoj obali rijeke Save, otprilike 17 km nizvodno od Gradiške, nalazi se arheološki lokalitet Donja Dolina. Proglašen je za nacionalni spomenik Bosne i Hercegovine.^[1]

Povremeno naseljavanje u Donjoj Dolini počinje u III milenijumu pne. u doba eneolita, o čemu svjedoči bakarna sjekira pločastog oblika. Novo naseljavanje je u prvoj polovini II milenijuma p. n. e, u doba ranog bronzanog doba, o čemu svjedoči bronzana sjekira i bodež. Oko 1200. p. n. e, početkom kasnog bronzanog doba na ovom lokaliteu započinje kontinuirano naseljavanje populacija iz Podunavlja i sjeverne Panonije, pripadnika Kulture polja s urnama.^[2] Prodor Kelta u Panoniju desio se sredinom IV stoljeća pne. Život u ravničarskom otvorenom naselju traje sve do I vijeka n. e, kada je definitivno napušteno.