MWS javlja se kada mutacija u genu CIAS1, koji kodira protein NLRP3, dovede do povećane aktivnosti proteina kriopirin. Ovaj protein je dijelom odgovoran za odgovor tijela na oštećenje ili infekcije. Tokom ovih stanja, citokin zvani interleukin 1β proizvodi urođena tijela imunskog sistema poznata kao makrofagi. Ovaj citokin stupa u interakciju sa receptorom na površini drugih imunoskih ćelija, kako bi proizveo simptome upale, kao što su groznica, artritis i malaksalost. U MWS, povećana aktivnost kriopirina dovodi do povećanja razine interleukina 1β. To dovodi do upale u cijelom tijelu, s pratećim simptomima.[2]
Hronična upala prisutna u MWS tokom vremena može dovesti do senzornervnog gubitka sluha. Osim toga, produžena upala može dovesti do taloženja proteina u bubrezima, stanja poznatog kao amiloidoza.
Historija
MWS je prvi opisali Thomas James Muckle (1938-2014), 1962. godine [4] i Michael Vernon Wells (rođen 1932 – ?).[5]
^Muckle TJ (april 1962). "Urticaria, deafness, and amyloidosis: a new heredo-familial syndrome". The Quarterly Journal of Medicine. 31: 235–48. PMID14476827.