Formiran je 13. jula 1941. godine na sjednici Pokrajinskog komiteta KPJ za Bosnu i Hercegovinu pod nazivom Vojno rukovodstvo za Bosnu i Hercegovinu. Poslije savjetovanja u Stolicama, preimenovan je u Glavni štab NOP odreda Bosne i Hercegovine. Rasformiran je sredinom 1942. godine, a njegovu ulogu preuzeo je Vrhovni štab NOV i POJ, koji se u najvećem periodu Narodnooslobodilačke borbe, od januara 1942. do juna 1944. godine nalazio na teritoriji Bosne i Hercegovine.
Historijat
Prije formiranja Vojnog rukovodstva, u maju 1941. godine članovi Pokrajinskog komiteta KPJ za Bosnu i Hercegovinu su u skladu sa direktivama Majskog savjetovanja CK KPJ formirali Vojni komitet koji je imao zadatak da organizuje pripreme za ustanak (sakupljanje oružja, municije i eksploziva; formiranje oružanih grupa i dr). Članovi Vojnog komiteta bili su Uglješa Danilović, Mahmut Bušatlija i Slobodan Princip Seljo.
Dolaskom u Bosnu i Hercegovinu 12. jula 1941. godine Svetozara Vukmanovića Tempa, delegata CK KPJ i Glavnog štaba, formirano je Vojno rukovodstvo za Bosnu i Hercegovinu. Na istom sastanku Pokrajinskog komiteta KPJ za Bosnu i Hercegovinu formirana su i četiri Oblasna štaba, čiji zadatak bio je da odmah formiraju partizanske odrede i započnu borbu protiv okupatora:
Posle prelaska Vrhovnog štaba NOP odreda Jugoslavije u istočnu Bosnu, januara 1942. godine, funkcija Glavnog štaba NOP odreda Bosne i Hercegovine je sve manje imala značaja, jer je borbom u Bosni i Hercegovini neposredno rukovodio Vrhovni štab. Početkom februara 1942. godine na području BiH su bila formirana tri Operativna štaba, koji su bili direktno potčinjeni Vrhovnom štabu NOP i DVJ:
Operativni štab za istočnu Bosnu,
Operativni štab za zapadnu Bosnu i
Operativni štab za Hercegovinu.
Sredinom 1942. godine Glavni štab NOP odreda Bosne i Hercegovine je i zvanično rasformiran.
Formiranje NOP odreda 1941
Formiranje NOP odreda odvijalo se u teškoj vojno-političkoj situaciji.
U jesen 1941, tokom ustanka u Srbiji, došlo je do četničko-partizanskog sukoba (bratoubilačka borba) oko pitanja vlasti, starešinstva, jedinstvene (ili zajedničke) komande, kolaboracije i različite nacionalne politike. Sukob se prenio i na ostale teritorije.
Italijani u svojoj okupacionoj zoni preuzimaju vojnu i političku vlast od ustaša i svojom „pacifikacijom“ dovode do slabljenja ustaničkih snaga, čiji jedan dio prihvata i otvorenu kolaboraciju sa Italijanima.
U takvim uslovima, u proljeće 1942. god doći će do velike krize Narodnooslobodilačke borbe. U istočnoj Bosni bilo je oko 6 000 boraca u partizanskim jedinicama i 4 000 u četničkim, usmjerenih jedna na drugu.[1]
Promjena naziva »gerilski« u »partizanski«, izvršena je sredinom septembra 1941. godine, kada je uveden i novi pozdrav »Smrt fašizmu - sloboda narodu!«
Zenički NOP odred formiran je u januaru 1942. u selu Pepelari. Za komandanta odreda postavljen je Nikola Prodanović a za političkog komesara Milenko Cvitković Španac.
Peti krajiški NOP odred nastao je izdvajanjem iz prvog krajiškog NOP odreda početkom 1942. god. i djelovao je na području Bosanskog Petrovca, Drvara i Bosanskog Grahova.
Literatura
Rodoljub Čolaković „Zapisi iz oslobodilačkog rata“ (knjiga druga). „Svjetlost“ Sarajevo 1948. godina.