У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам
Забароўскі.
| Яраслаў Юр’евіч Забароўскі |
|---|
| Ярослав Юрійович Заборовський |
| Дата нараджэння |
8 жніўня 1939(1939-08-08) |
| Месца нараджэння |
Львоў, Другая Рэч Паспалітая |
| Дата смерці |
21 студзеня 2021(2021-01-21) (81 год) |
| Месца смерці |
Івана-Франкоўск |
| Грамадзянства |
СССР → Украіна |
| Навуковая сфера |
гісторыі |
| Месца працы |
Прыкарпацкі універсітэт |
| Навуковае званне |
прафесар |
| Альма-матар |
Львоўскага ун-та |
| Навуковы кіраўнік |
Прафесар Іван Вейцкіўскі |
| Вядомы як |
спецыяліст па гісторыі Старажытнага Рыма |
| Партыя |
КПСС |
| Узнагароды |
Медаль «Ветэран працы».Медаль Макаранкі |
Яраслаў Юр’евіч Забароўскі (8 жніўня 1939, Львоў — 26 студзеня 2021 Івана-Франкоўск, Украіна) — украінскі гісторык, спецыяліст па гісторыі старажытнага Рыма і гісторыі хрысціянскай царквы ў старажытны перыяд і сярэднія вякі, загадчык кафедры гісторыі старажытнага свету і сярэдніх вякоў (1992—1999) гістарычнага факультэта Прыкарпацкага ўніверсітэта імя Васіля Стэфаніка (Івана-Франкоўск). Прарэктар па выхаваўчай рабоце Івана-Франкоўскай духоўнай семінарыі імя свяшчэннамучаніка Іасафата 1990—1991 гг.
Біяграфія
Нарадзіўся 8 жніўня 1939 г. у Львове, Польшча (цяпер Украіна). Бацька Забароўскі Юрый Васільевіч, маці Саларыў Ганна Тэадараўна. Падчас хрышчэння атрымаў падвойнае імя Мар’ян-Яраслаў. У 1944 годзе пасля вяртання са ссылкі трагічна загінуў бацька Юрыя.[1]
Скончыў школу ў 1956 годзе і здаў усе выпускныя экзамены на 5 («добра»). У тым жа годзе паступіў на гістарычны факультэт Нацыянальнага ўніверсітэта імя Івана Франко. Навуковы кіраўнік Іван Вейцкіўскі, дыпломная работа «Гісторыя рэспубліканскага Рыма».[1]
У 1967 годзе абараніў кандыдацкую дысертацыю на тэму: «Спробы вырашэння аграрнага крызісу канца 130-х гадоў да нашай эры ў рэспубліканскім Рыме» — абаронены ў Ленінградскім універсітэце імя А. О. Жданава.[1]
Актыўна ўдзельнічаў у выхадзе з падполля УГКЦ, стаў першым прарэктарам па выхаваўчай працы Івана-Франкоўскай духоўнай семінарыі святога Ягафата.[1]
Загадчык кафедры «Гісторыі старажытнага свету і сярэдніх вякоў» ПНУ імя В. Стэфаніка 1992—1999 гг.[1]
У 1999 годзе выйшаў на пенсію, навуковую працу не спыняў, памёр 26 студзеня 2021 года ў горадзе Івана-Франкоўску.[2]
Вібрані працы
- «Спробы вырашэння аграрнага крызісу канца 130-х гадоў да н.э. у рэспубліканскім Рыме» 1967 г. Ленінград
- Нарысы гісторыі аграрных адносін у Рымскай рэспубліцы. Львоў 1985 г.[3]
Узнагароды
Медаль «Ветэран працы», 1989 г- Падзякай Міністэрства народнай адукацыі Украінскай ССР
- Медаль «Макарэнка» Міністэрства народнай асветы УССР, 1990 г
Ганаровы знак у гонар 2000-годдзя з дня нараджэння старшыні Івана-Франкоўскай абласной дзяржаўнай адміністрацыі ў 2000 г.
лаўрэат гранта ACLS (1999) Фонду Дэйла Карнегі (Дзярждэпартамент ЗША)
Зноскі
