PROFILPELAJAR.COM

Юзаф Хлусовіч
Юзаф Хлусовіч
	; Хлусовіч[d]
Нараджэнне	19 сакавіка 1776; Крынкі, Гарадзенскі павет, Троцкае ваяводства, Вялікае Княства Літоўскае, Рэч Паспалітая;
Смерць	1824 ці 1828
Род	Хлусовічы
Член у	Кракаўскае навуковае таварыства[d];
Бітвы	Вайна Расіі з Рэччу Паспалітай 1792 года; Паўстанне 1794 года; Пірэнейскія войны[d]; Вайна 1812 года;
Узнагароды

Юзаф Ежы Хлусовіч (польск.: Józef Jerzy Chłusowicz; 19 сакавіка 1776, мяст. Крынкі, Гродзенскі павет — 1828^[4]) — вайсковец, дзяржаўны службовец.

Біяграфія

Паходзіў са шляхецкага роду Хлусовічаў герба «Лілія». Нарадзіўся ў сям’і Андрэя, ротмістра Троцкага ваяводства^[4].

У час вайны з Расіяй 1792 года быў таварышам нацыянальнай кавалерыі, у паўстанні 1794 года — паручнікам. Пасля задушэння паўстання эмігрыраваў у Італію, у складзе польскага легіёна ўдзельнічаў ў шматлікіх бітвах на баку Напалеона Банапарта. У 1807 годзе камандзір 1-га батальёна польска-італьянскага легіёна, удзельнічаў у баях у Іспаніі ў 1808—1811 гадах. 3 1811 года палкоўнік 2-та палка Надвісленскага легіёна. Узведзены Напалеонам у 1812 годзе ў баронскую годнасць^[4].

У час французска-рускай вайны 1812 года палкоўнік-маёр 3-га польскага палка гвардыі, захоплены ў палон пад Слонімам. Пасля амністыі шэф штаба 1-й пяхотнай дывізіі Каралеўства Польскага, служыў у расійскіх пасольствах у Мадрыдзе і Парыжы^[4].

Удзельнічаў у паўстанні 1830 года, а пасля яго разгрому быў сасланы ў Сібір, дзе і памёр^[5].

Шэвалье Ганаровага Легіёна (29 снежня 1809 года), Афіцэр Ганаровага Легіёна (23 чэрвеня 1810 года), кавалер ордэна «Virtuti Militari» (26 лістапада 1810 года)^[5].

Уладзіслаў Вяроўкін-Шэлюта. Хлусовічы // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 6. Кн. 2: Усвея — Яшын; Дадатак / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (галоўны рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 2003. — 616 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0276-8.