Эдуард Спаш (фр.: Édouard Spach, 26 лістапада 1801 — 18 мая 1879) — французскі батанік[3].
Біяграфія
Эдуард Спаш нарадзіўся ў Страсбуры 26 лістапада 1801 года.
Ён паехаў у Парыж у 1824 годзе, дзе вывучыў батаніку з такімі людзьмі, як Рэнэ Дэфантэн (1750—1833) і Антуан Ларан дэ Жусьё (1748—1836). Эдуард Спаш стаў сакратаром Шарля-Франсуа Брусо дэ Мірбеля (1776—1854). Калі Шарль-Франсуа Брусо дэ Мірбель стаў прафесарам Нацыянальнага музея прыродазнаўчай гісторыі, ён перайшоў разам з ім і застаўся ў музеі да канца сваёй кар'еры.
Эдуард Спаш памёр 18 мая 1879 года.
Навуковая дзейнасць
Эдуард Спаш спецыялізаваўся на папарацепадобных і на насенных раслінах[4]. Ён апублікаваў мноства манаграфій.
Навуковыя працы
- Histoire naturelle des végetaux: Phanérogrames (14 Bände und ein Atlas), 1834—1847.
- Illustrationes plantarum orientalium (zusammen mit Hippolyte François Comte de Jaubert), 1842—1857.
Зноскі