Часціны мовы

Часціны мо́вы — разрады слоў, якія характарызуюцца агульнасцю значэння, марфалагічных прымет, сінтаксічнай ролі.

Часціна мовы можа быць вылучана толькі на падставе сукупнасці пэўных крытэрыяў. Увага надаецца наступным фактарам:

  • што звычайна абазначае пэўная адзінка — прадмет, дзеянне, якасць і г. д.;
  • у якіх граматычных формах яна можа ўзнікаць;
  • якія ёй характэрныя словаўтваральныя сродкі;
  • якія функцыі яна выконвае ў сказе.

У беларускай мове ёсць 10 часцін мовы[1].

Табліца часцін беларускай мовы

Часціны ў беларускай мове класіфікуюцца наступным чынам[2]:

Самастойныя (паўназначныя) Несамастойныя (непаўназначныя)
скланяльныя спрагальныя нязменныя службовыя выклічнік

назоўнік
прыметнік
лічэбнік
займеннік

дзеяслоў прыслоўе

прыназоўнік
злучнік
часціца

Зноскі

  1. ↑ Часціны мовы // Беларуская Энцыклапедыя ў 18 т. Т. 17. С. 258.
  2. ↑ Беларуская мова. У 2-х ч. Ч. 1 / пад аг. рэд. Л. М. Грыгор'евай. — Мн: ВШ, 1998. — С. 145.

Літаратура

  • Часціны мовы // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 17: Хвінявічы — Шчытні / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2003. — Т. 17. С. 258.
  • Беларуская мова. У 2-х частках. Ч. 1 / пад агул. рэд. Л. М. Грыгор'евай. — 3-е выд. — Мінск: Вышэйшая школа, 1998. — 330 с.