Падзенне эканомікі ў краінах свету да канца 2008 года (насычанасць чырвонага колеру па ступені падзення).
Сусветны эканамічны крызіс 2008—2013 гадоў (таксама Вялікая рэцэсія, англ.: Great Recession) — крызісны стан сусветнай эканомікі, які рэзка абазначыўся з 2008 года. Розныя краіны і рэгіёны выходзілі з вострай фазы крызісу ў розны час, з 2009 па 2013 год, а яго наступствы захоўваліся да канца дзесяццігоддзя[1]. Развіццё фінансавага крызісу пачалося ў ЗША. Калі не па глыбіні, то па маштабах і наступствах гэты крызіс супастаўны толькі з Вялікай дэпрэсіяй 1930-х гадоў[2]. У 2009 годзе сусветны ВУП упершыню з часоў Другой сусветнай вайны паказаў адмоўную дынаміку[3].
Таксама рэкордна (больш чым на 10 %) скараціўся сусветны гандаль, які аднавіў аб’ём да 2011 года[4], але значна адставаў ад дакрызісных тэмпаў росту аж да 2014 года[5].
Спад эканомікі ЗША і еўразоны скончыўся ў другім квартале 2009 года, аднак у 2011 годзе ў еўразоне пачалася другая рэцэсія[6], якая доўжылася да 2013 года і стала самай працяглай у яе гісторыі[7].
Як адзначалася ў справаздачы Global Wealth Report 2015 швейцарскага банка Credit Suisse, глабальнай тэндэнцыяй пасля вострай фазы крызісу ў 2008 годзе стала паслабленне сярэдняга класа ў свеце, у той час як да крызісу яго доля ў агульным аб’ёме сусветнага багацця заставалася працяглы час стабільнай. Пры гэтым доля 1% самых багатых людзей у сусветным аб’ёме багаццяў перавысіла 50% і працягвала павялічвацца[8].
Беспрэцэдэнтны рост беспрацоўя прывёў да дасягнення яе рэкорднага паказчыка за ўсю гісторыю назіранняў за рынкам працы[9] (200 млн чалавек у 2009 годзе[10]).
