Рычард Лорэнс Мілінгтан Сінг
англ.: Richard Laurence Millington Synge
Дата нараджэння	28 кастрычніка 1914(1914-10-28)[1][2][…]
Месца нараджэння	Ліверпул, раён Ліверпул[d], Вялікабрытанія
Дата смерці	18 жніўня 1994(1994-08-18)[1][2][…] (79 гадоў)
Месца смерці	Норыдж, Норыдж[d], Норфалк, Усходняя Англія[d], Англія, Вялікабрытанія
Грамадзянства	Вялікабрытанія
Бацька	Laurence Millington Synge[d][3][4]
Маці	Katherine Charlotte Swan[d][3][4]
Жонка	Ann Stephen[d][5][4]
Дзеці	Elizabeth Synge[d][4], Matthew Millington Synge[d][4], Jane Synge[d][4], Alexander Millington Synge[d][4], Charlotte Synge[d][4], Patrick Millington Synge[d][4] і Mary Synge[d][4]
Род дзейнасці	біяхімік, выкладчык універсітэта
Навуковая сфера	біяхімія
Месца працы	Універсітэт Усходняй Англіі
Альма-матар	Вінчэстэр-каледж[d] Трыніці-каледж Кембрыджскі ўніверсітэт
Член у	Лонданскае каралеўскае таварыства
Узнагароды	член Лонданскага каралеўскага таварыства[d] медаль Джона Прайса Ветэрыла[d] (1959) ганаровы доктар Упсальскага ўніверсітэта[d] Honorary doctorate from the University of East Anglia[d] Honorary Fellow of the Royal Society Te Apārangi[d] (1974)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Рычард Лоўрэнс Мілінгтан Сінг^[6] (англ.: Richard Laurence Millington Synge; 28 кастрычніка 1914, Ліверпул — 18 жніўня 1994, Норыдж) — англійскі біяхімік, член Лонданскага каралеўскага таварыства (1950).

Скончыў Кембрыджскі ўніверсітэт (1936). У 1941—1943 гадах працаваў у Асацыяцыі ваўнянай прамысловасці, з 1943 года — у Лістэраўскім інстытуце прафілактычнай медыцыны ў Лондане. З 1948 года кіраўнік аддзела біяхіміі і хіміі бялку Роўэцкага даследчага інстытута (Баксберн, Абердзін). З 1967 года ў інстытуце прадуктаў харчавання ў Норыджы.

Распрацаваў тэарэтычныя асновы метаду размеркавальнай храматаграфіі і ўвёў яго ў практыку (1944). Адзін з заснавальнікаў аналітычнай хіміі бялкоў.

Нобелеўская прэмія па хіміі (1952, разам з А. Дж. П. Марцінам).

• Сінг Рычард Лоўрэнс Мілінгтан // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 14: Рэле — Слаявіна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 14. — С. 395—396. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0238-5 (т. 14).