Прэмія Рамона Магсайсая

Прэмія Рамона Магсайсая
Тып узнагарода
Заснавальнік Ramon Magsaysay Award Foundation[d]
Заснаванне 1958
Краіна
Сайт rmaward.asia (англ.)
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Прэмія Рамона Магсайсая (англ.: Ramon Magsaysay Award) — штогадовая прэмія, улучаная за ўмацаванне прыкладу сумленнасці ва ўпраўленні, мужэственнага служэння народу і прагматычнага ідэалізму прэзідэнта Філіпінаў Рамона Магсайсая ў дэмакратычным грамадстве.[1][2] Прэмія была заснавана ў красавіку 1957 года апекунамі Фонду братоў Ракфелераў  (англ.) (бел. у Нью-Ёрку са згоды ўрада Філіпін.[3][4][5] Аналаг Нобелеўскай прэміі ў Азіі.[6]

Апісанне

Названа ў гонар Рамона Магсайсая, сёмага прэзідэнта Філіпінаў, які загінуў у 1957 годзе ў авіякатастрофе  (руск.) (бел..

Фонд прэміі Рамона Магсайсая ўручае прыз азіятам, якія дабіліся выдатных вынікаў у розных галінах. Узнагароды прысуджаліся ў шасці намінацыях да 2009 года. У 2009 годзе пяць намінацый былі адмененыя:

  • Урадавая служба (англ.: Government Service) (1958—2008)
  • Дзяржаўная служба (англ.: Public Service) (1958—2008)
  • Кіраўніцтва супольнасці (англ.: Community Leadership) (1958—2008)
  • Журналістыка, літаратура і творчае мастацтва камунікацыі (англ.: Journalism, Literature, and Creative Communication Arts) (1958—2008)
  • Мір і міжнароднае ўзаемаразуменне (англ.: Peace and International Understanding) (1958—2008)
  • Малады лідар (англ.: Emergent Leadership) (2001-)
  • Без катэгорыі (англ.: Uncategorized) (2009-)

Памер прэміі складае 30 000 долараў.

Лаўрэаты

Лаўрэаты прэміі Рамона Магсайсая паходзяць з розных частак Азіі, хоць ёсць выпадкі, калі пераможцы былі не з краін Азіі, але служылі і працавалі ў розных азіяцкіх краінах. Па стане на 2021 год лаўрэаты прэміі сталі выхадцы з дваццаці дзвюх азіяцкіх краін.

Сярод лаўрэатаў інданезійскія пісьменнікі Махтар Лубіс  (руск.) (бел. (1958), Х. Б. Ясін  (руск.) (бел. (1987), Прамудзья Ананта Тур  (руск.) (бел. (1995), журналіст Атмакусума Астраатмаджа (2000), прэзідэнт Інданезіі Абдурахман Вахід (1993), прэм’ер-міністр Малайзіі Абдул Рахман, пакістанскія праваабаронцы Асма Джахангір  (руск.) (бел. (2005) і Абдул Разак (1967), малайзійскі публіцыст Абдул Самад Ісмаіл (1994).[7]

Зноскі

  1. ↑ Clare Arthurs (2000-07-25). "Activists share 'Asian Nobel Prize'". BBC News. Архівавана з арыгінала 25 снежня 2018. Праверана 2008-02-20. Архіўная копія. Архівавана з першакрыніцы 25 снежня 2018. Праверана 2 кастрычніка 2023.
  2. ↑ Ann Bernadette Corvera (2003-10-08). "'03 Ramon Magsaysay Awardee: A League of Extraordinary Men & Women". Philippine Star. Архівавана з арыгінала 2018-12-25. Праверана 2008-02-21. Архіўная копія(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 8 кастрычніка 2008. Праверана 21 лютага 2023.Архіўная копія. Архівавана з першакрыніцы 25 снежня 2018. Праверана 21 лютага 2023.
  3. ↑ AsiaNews.it. Magsaysay Awards, Asia's Nobel Prize, in the social and cultural fields. www.asianews.it. Архівавана з першакрыніцы 15 чэрвеня 2018. Праверана 14 чэрвеня 2018.
  4. ↑ Ballaran, Jhoanna. 5 persons, 1 organization honored at 2017 Ramon Magsaysay Award. Архівавана з першакрыніцы 15 чэрвеня 2018. Праверана 14 чэрвеня 2018.
  5. ↑ 'Asia's Nobel Prize': now more than ever(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 15 чэрвеня 2018. Праверана 21 лютага 2023.
  6. ↑ Mayor Akiba of Hiroshima City, President of Mayors for Peace, receives the Magsaysay Award │ Mayors for Peace(недаступная спасылка). www.mayorsforpeace.org. Архівавана з першакрыніцы 11 верасня 2022. Праверана 21 лютага 2023.
  7. ↑ Погадаев, В. Малайский мир (Бруней, Индонезия, Малайзия, Сингапур). Лингвострановедческий словарь. М.: «Восточная книга», 2012, с. 367