Плоскапаралельны рух — від руху абсалютна цвёрдага цела, пры якім траекторыі ўсіх кропак цела размяшчаюцца ў плоскасцях, паралельных зададзенай плоскасці. Гэты рух вызначаецца рухам плоскай фігуры — праекцыі цела на плоскасць, паралельна якой адбываецца рух.^[1].

Прыкладам плоскапаралельнага руху ў адносінах да вертыкальнай плоскасці, адносна якой цела рухаецца ў паралельным кірунку, з’яўляецца качэнне кола па гарызантальнай дарозе.

Тут плоскапаралельны рух у кожны момант часу можа быць прадстаўлены ў выглядзе сумы двух рухаў — полюса C, які з’яўляецца не чым іншым, як цэнтрам кручэння кола ў звязанай з ім сістэме каардынатаў (у агульным выпадку па любой траекторыі на плоскасці з пункту гледжання нерухомага назіральніка) і вярчальнага руху астатніх пунктаў цела вакол гэтага цэнтра.

Кручэнне цела ў выпадку яго плоскапаралельнага руху не з’яўляецца неабходнай прыкметай апошняга.^[2].

У такім выпадку вектар абсалютнай хуткасці руху любой кропкі будзе вызначацца вектарнай сумай пераносны хуткасці руху цэнтра кручэння С (аднолькавай для разліку хуткасці любой кропкі колы) і вэктару адноснай хуткасці абранай кропкі, якая залежыць ад яе палажэнні, кутняй хуткасці кручэння і адлегласці ад цэнтра.

Калі ў дадзены момант для кропкі кантакту колы з паверхняй (кропкі А) гэтыя хуткасці роўныя па модулі і процілеглыя па кірунку, мае месца выпадак чыстага (без праслізгвання) качэння, што паказана на малюнку. Толькі ў гэтым выпадку хуткасць пункту М будзе ў 2 разы больш хуткасці пункту С і накіравана ў той жа бок.

У агульным выпадку іх суадносіны можа быць любым не толькі па велічыні, але і па кірунку.^[3].

У выпадку адсутнасці праслізгвання трэнне датыкальнай з апорай часткі колы ёсць трэнне спакою, а каэфіцыент трэння спакою, як правіла, больш каэфіцыента трэння слізгання. Таму не мэтазгодна даводзіць тармажэнне да стану, калі колы ідуць «юзам».