Магнус VI Лагабетэ
нарв.: Magnus Lagabøte
манарх Нарвегіі[d] 1263 — 1280
Папярэднік	Хокан IV Стары
Пераемнік	Эйрык II Магнусан
Нараджэнне	1 мая 1238 Цёнсберг[d], Вестфал, Эстланд, Нарвегія
Смерць	9 мая 1280 (42 гады) Берген, камуна Берген[d], Нарвегія
Месца пахавання	Бергенскі сабор
Род	дом Сверэ[d]
Бацька	Хокан IV Стары
Маці	Маргарыта Скулесдотэр[d]
Жонка	Інгеборга Дацкая[d][1]
Дзеці	Эйрык II Магнусан, Хокан V Святы[d], Олав Магнусан[d][2] і Магнус Магнусан[d][2]
Веравызнанне	хрысціянства
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Магнус VI Хокансан Лагабетэр або Магнус Лагабетэ (Заканадавец, нарв.: Lagabøter, літаральна — выпраўляльнік законаў; 1 мая 1238 — 9 мая 1280, Берген) — кароль Нарвегіі з 1263 па 1280 г..

Вядомы сваёй заканадаўчай дзейнасцю: ён імкнуўся даць Нарвегіі агульны законнік і часткова паспеў гэта зрабіць. Пры ім былі выдадзены першы агульнанарвежскі звод законаў (1274) і закон, які рэгуляваў гандаль і адносіны ў асяроддзі гараджан (1276). Пры Магнусе VI атрымала і свой адмысловы законнік Ісландыя.

Магнус усталяваў непадзельнасць каралеўства і правіла яго пераходу да старэйшага сына — так ён спадзяваўся пазбавіцца ад міжусобнай барацьбы паміж удзельнымі конунгаў. Для пашырэння гандлю, ён зблізіўся з ганзейцами і дараваў ім шэраг гандлёвых прывілеяў.