Леў II (герб)

Старонка з Табліцы XVIII — у першым радку пяты злева герб Леў Крупскі (Lew Krupski)

Леў II, Крупскі[1][2][3][4][5][6][7] (польск.: Krupski, Borzyszkowski II Chadyn-Borzyszkowski, Szadaj-Borzyszkowski, Lew odmienny) — прыватнаўласніцкі герб, якім карыстаюцца некалькі шляхецкіх родаў. Прынамсі два з іх былі з сям’і Кашубы (Kaszuby). Герб «Леў II» з’яўляецца адменай герба «Леў».

Апісанне

Апісанне гербу, прапанаванае Альфрэдам Знамяроўскім (Alfred Znamierowski): У чырвоным полі нястрымны леў з золата. Клейнод — тры страўсіныя пёры над шлемам, у кароне. Па абодва бакі шчыта — лаўры чырвоныя ўпрыгожаныя золатам.

Адмены герба

Згаданыя ў Хжанскага (Chrząński) у табліцах адмен (Tablica odmian), як герб Крупскіх (herb Krupskich). Цытуе яго Эміліян Шеліга-Жерніцкі (Emilian Szeliga-Żernicki) — без колеру, як герб «Шада» і «Шадын-Божышкоўскіх з Кашубы» (Szada- i Chadyn-Borzyszkowskich z Kaszub). Іншыя галіны роду выкарыстоўвалі герб «Божышкоўскі», «Божышкоўскі III», «Лодзя» (Borzyszkowski, Borzyszkowski III, Łodzia), якія маглі выкарыстоўваць таксама і герб «Сас» (Sas).

Карыстаюцца

  • Паказвае Тадэвуш Гайл (Tadeusz Gajl) у спісе гэтага герба сем’і: Крупскі (Krupski), Выск (Wysk), Зарэмбенскі (Zarembieński).
  • Выск — адно з прозвішчаў Божышкаўскіх (Borzyszkowski), але Пшамыслаў Прагэрт (Przemysław Pragert) сцвярджае, што насіла яго сям’я, якая выкарыстоўвала герб «Божышкоўскі» (Borzyszkowski).
  • Сем’і Кашубскіх (Borzyszkowski): карыстаюцца псеўданімамі «Хадын» ці «Шада» (Chadyn albo Szadaj), а таксама — Помыскі (Pomyski, Pomeske, Pomojski, Pomyjski).

Галерэя

Зноскі

  1. ↑ str.554 (herb Krupskich) «Poczet herbów szlachty Korony Polskiej y Wielkiego Księstwa Litewskiego: gniazdo y perspektywa staroświeckiej cnoty», Potocki Wacław, Kraków, 1696 r. (польск.)
  2. ↑ Tabl. XVIII (Lew Krupski) «Tablice odmian herbowych», Stanisław Teodor Chrząński, Warszawa, 1909 r. (польск.)
  3. ↑ str.22 (Lew' — Krupski) «Słownik Heraldyczny», Stanisław Krzyżanowski, Krakow, 1870 r. (польск.)
  4. ↑ Krupski h. własny, Lewart, Szeliga, Korczak, Kopacz, Tadeusz Gajl «Herby szlacheckie Rzeczypospolitej Obojga Narodów», Wydawnictwo L&L, Gdańsk-2003 (польск.)
  5. ↑ Kossecki Stefan, Poczet herbów szlachty Korony Polskiey y W. Xięstwa Litewskieg. Gniazdo y perspektywa staroświeckiey cnoty, starożytności domów y rodowitości familiey, z Potockiego y innych przepisany przez Stephana Rawicza Kosseckiego w Leszniańskic Szkołach, 1789. — S.137 (Krupski). (польск.)
  6. ↑ Kronika polska Marcina Bielskiego, Drukarnia Jakoba Siebeneychera, Kraków, 1597 r. — S.616 (herb Krupski) (польск.)
  7. ↑ Okolski Simone, «Orbis Poloni», Cracov, 1642 r., T.1 — S.504 (Index, Tesserae gentiliciae in regno Poloniae s M. D. Lit.) (лац.)

Літаратура

  • Tadeusz Gajl, «Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku (ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów)», L&L, 2007 r. ISBN 978-83-60597-10-1, s. 196, 406—536; (польск.)
  • Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński «Wielka księga heraldyki», Świat Książki, Warszawa, 2008 r. ISBN 978-83-247-0100-1, s. 104—108; (польск.)
  • Przemysław Pragert, «Herbarz rodzin kaszubskich», BiT, 2001 r. ISBN 8391985261 (9788391985267), T. 1 s. 47,143; (польск.)
  • «Poczet herbów szlachty Korony Polskiej y Wielkiego Księstwa Litewskiego: gniazdo y perspektywa staroświeckiej cnoty», Potocki Wacław, Kraków, 1696 r., str. 554 (herb Krupskich). (польск.)
  • Kronika polska Marcina Bielskiego, Drukarnia Jakoba Siebeneychera, Kraków, 1597 r. — S.616 (herb Krupski) (польск.)
  • Okolski Simone, «Orbis Poloni», Cracov, 1642 r., T.1 — S.504 (Index, Tesserae gentiliciae in regno Poloniae s M. D. Lit.) (лац.)

Спасылкі