«Леон Марэн, свяшчэннік»[2] (фр.: Léon Morin, prêtre) — франка-італьянскі фільм Жана-П’ера Мельвіля. Частка фільма была знята ў Грэноблі, а павільённыя здымкі праходзілі Мельвіля на студыі «Jenner» са студзеня па сакавік 1961 года.
Сюжэт
Барні (Эмануэль Рыва), у адзіночку выхоўвае дачку, пакутуе ад адзіноты. Але шанцаў знайсці спадарожніка жыцця з кожным годам менее, а потым пачынаецца вайна і акупацыя. Некаторыя жыхары горада таемна сімпатызуюць французскаму Супраціву, у тым ліку Барні. Але яна баіцца за дачку, бацька якой быў яўрэйскага паходжання, і для асабістага спакою хрысціць яе і адпраўляе ў вёску. Праходзячы побач з царквой, яна вырашае зайсці і выказаць сваё меркаванне аб рэлігіі. Выбраўшы святара выпадкова, яна пачынае размову фразай: «Рэлігія — опіум для народа». Але, на яе здзіўленне, на маладога кюрэ Леона Марэна (Жан-Поль Бельмандо) агрэсія не робіць ніякага ўражання. Ён шмат у чым згодны з «зацямненнем» рэлігіі ад сапраўдных праблем і пафасу каталіцызму, але прапануе ёй зазірнуць унутр самой веры. Для Барны гэта шок.
Крыніцы