Ларэнца Манака
Дата нараджэння	каля 1370[1][2][…]
Месца нараджэння	Сіена, правінцыя Сіена, Таскана, Італія[3]
Дата смерці	1425
Месца смерці	Фларэнцыя, Фларэнційская рэспубліка
Грамадзянства	Італія[5]
Род дзейнасці	мастак, ілюмінатар рукапісаў, манах
Месца працы	Аньёла Гадзі[d][4]
Жанр	партрэт
Уплыў на	Фра Беата Анджэліка і Rossello di Jacopo Franchi[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Дон Ларэнца Манака (імя да пастрыгу П'еро ды Джавані) (каля 1370, Сіена - 1425, Фларэнцыя) — фларэнційскі мастак.

У 1391 г. уступіў у камальдулійскі манастыр Св. Марыі дэльі Ангелы ў Фларэнцыі, дзе пасля стаў дыяканам, але пакінуў яго да прынясення канчатковых абяцанняў. Тым не менш, мянушка «Манака» (Манах) за ім замацавалася, а «дон» выкарыстоўваецца як паважлівы зварот.

Стыль працы дэманструюць уплыў інтэрнацыянальнай готыкі позняга XIV ст. і сіенскай школы: шматфігурную кампазіцыю з раскошнымі аксэсуарамі, багатая пазалотай. Характэрныя рысы майстра: добрае чуццё каларыста, стварэнне выдатных кантрастаў і дадатковых каляровых эфектаў.

У ранніх творах прасочваецца ўплыў Тадэа Гадзі, які, магчыма, быў яго настаўнікам. Працаваў, пераважна, для свайго рэлігійнага ордэна, ствараючы манускрыпты, алтарныя выявы і фрэскі.

Мяркуюць, што Манака мог быць настаўнікам фра Беата Анджэліка.

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Ларэнца Манака
• Ларэнца Манака на artcyclopedia.com
• Ларэнца Манака на wga.hu