Званочак персікалісты

Званочак персікалісты
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Campanula persicifolia L.


Сістэматыка
на Віківідах
Выявы
на Вікісховішчы
ITIS  34491
NCBI  239416
EOL  577762
IPNI  140828-1
TPL  kew-365512

Званочак персікалісты (Campanula persicifolia) — кветкавая расліна сямейства званочкавых.

Батанічнае апісанне

Званочак персікалісты. Батанічная ілюстрацыя з кнігі К. А. М. Ліндмана «Bilder ur Nordens Flora», 1917—1926

Званочак персікалісты — травяністая шматгадовая расліна, дасягае ў вышыню 40-100 і нават 160 см. Змяшчае млечны сок.

Пашырэнне

Распаўсюджаны ва Усходняй Еўропе. Значная частка арэалу знаходзіцца ў Еўрапейскай часткі Расіі.

Батанічнае апісанне

Званочак персікалісты — травяністая шматгадовая расліна, дасягае ў вышыню 40-100 і нават 160 см. Змяшчае млечны сок.

Корань верацянопадобны, касы, кудзелісты. Сцябло прамое, простае, рэдка галінастае, голае, злёгку рабрыстае.

Сцябловыя лісты — чарговыя, вузкія, лінейныя або ланцэтныя, цёмна-зялёнага колеру, бліскучыя, па краях гародчатыя (верхнія — амаль цэльнакрайнія, менш ніжніх).

Кветкі — блакітнага, сіне-фіялетавага або светла-ліловага колеру (рэдка белага), размешчаны на кароткіх Кветаножках, сабраны ў аднабокі верхавінны пэндзаль з 3-8 кветак. Вяночак шыроказваночкавы, буйны, да 3,5 см даўжынёй і ў дыяметры, падзелены на долі не больш чым на 1/3. Чашачка ўдвая карацей вяночка, зваротнаканічная, бароздавая, з доўгімі завостранымі цэльнакрайнімі зубцамі. Цвіце ў чэрвені-ліпені.

Плод — шматнасенная каробачка з 10 жылкамі, адкрываецца дзірачкамі ў верхавіны. Плоданасіць у жніўні-верасні.

Прымеркаваны да светлых лясоў, узлескаў, сустракаецца ў зарасніках хмызнякоў, па ярам.

Значэнне і ўжыванне

Званочак персікалісты ф. 'Белая' (f. 'Alba')

Дэкаратыўная расліна, даўно уведзеная ў культуру.

Сарты і разнавіднасці, якія вырошчваюцца ў культуры

  • 'Alba'. Вышыня раслін каля 90 см. Кветкі белыя. Рэкамендуемая шчыльнасць пасадкі 7-9 шт. на м²[1].
  • 'Caerulea'. Вышыня раслін каля 90 см. Кветкі сінія. Рэкамендуемая шчыльнасць пасадкі 7-9 шт. на м²[2].
  • 'Coerulea'. Вышыня раслін каля 90 см. Кветкі сінія. Рэкамендуемая шчыльнасць пасадкі 7-9 шт. на м²[3].
  • 'Moerheimii'. Вышыня раслін каля 90 см. Кветкі белыя, паўмахровыя. Рэкамендуемая шчыльнасць пасадкі 7-9 шт. на м²[4].
  • Campanula persicifolia subsp. sessiliflora. Вышыня раслін каля 80 см. Кветкі сіне-фіялетавыя. Рэкамендуемая шчыльнасць пасадкі 3-5 шт. на м²[5]. Па іншых дадзеных, вышыня раслін каля 90 см. Лісце і кветкі больш буйныя, чым у намінальнай формы[6].
  • Campanula persicifolia var. planiflora. Вышыня раслін каля 20 см. Рэкамендуемая шчыльнасць пасадкі 25 шт. на м²[7]. Кветкі сінія[8].
  • Campanula persicifolia var. planiflora f. alba. Вышыня раслін каля 20 см. Кветкі белыя. Рэкамендуемая шчыльнасць пасадкі 25 шт. на м²[9].

Зноскі

  1. ↑ Campanula persicifolia 'Alba'(недаступная спасылка) на сайце tuincenter-vincent.be
  2. ↑ Campanula persicifolia 'Caerulea'(недаступная спасылка) на сайце tuincenter-vincent.be
  3. ↑ Campanula persicifolia 'Coerulea'(недаступная спасылка) на сайце tuincenter-vincent.be
  4. ↑ Campanula persicifolia 'Moerheimii'(недаступная спасылка) на сайте tuincenter-vincent.be
  5. ↑ Campanula persicifolia subsp. sessiliflora(недаступная спасылка) на сайце tuincenter-vincent.be
  6. ↑ Campanula persicifolia L. Subsp. sessiliflora (K.Koch.) Velen. ex Greuter & Burdet
  7. ↑ Campanula persicifolia var. planiflora(недаступная спасылка) на сайце tuincenter-vincent.be
  8. ↑ Campanula persicifolia var. planiflora (Prachtklokje) Архівавана 4 сакавіка 2016. на сайце Plantenencyclopedie.nl
  9. ↑ Campanula persicifolia var. planiflora f. alba(недаступная спасылка) на сайце tuincenter-vincent.be

Літаратура

  • Губанов И. А., Киселёва К. В., Новиков В. С., Тихомиров В. Н. 1246. Campanula persicifolia L. — Колокольчик персиколистный // Иллюстрированный определитель растений Средней России. В 3-х томах. — М.: Т-во науч. изд. КМК, Ин-т технолог. иссл, 2004. — Т. 3. Покрытосеменные (двудольные: раздельнолепестные). — С. 286. — ISBN 5-87317-163-7.
  • В. И. Чопик, Л. Г. Дудченко, А. Н. Краснова Дикорастущие полезные растения Украины. Справочник. — Киев, Наукова думка, 1983.

Спасылкі