Першапачаткова быў раялістам, але патрапіўшы ў палон, перайшоў на бок Парламента і прымаў актыўны ўдзел у падаўленні мецяжоў супраць Рэспублікі ў Шатландыі і Ірландыі. З 1654 года — губернатар Шатландыі, па прызначэнні Кромвеля. Пасля адстаўкі сына Кромвеля, адмовіўся прызнаць ваенную дыктатуру генерала Ламберта і ўвёў у Лондан свае войскі. За рэстаўрацыю каралеўскай улады, Карлам II Сцюартам ганараваны тытуламгерцага.