Гусь горная
Навуковая класіфікацыя
прамежныя рангі Дамен:  Эўкарыёты Царства:  Жывёлы Падцарства:  Эўметазоі Без рангу:  Двухбакова-сіметрычныя Без рангу:  Другаснаротыя Тып:  Хордавыя Падтып:  Пазваночныя Інфратып:  Сківічнаротыя Надклас:  Чацвераногія Клас:  Птушкі Падклас:  Нованёбныя Атрад:  Гусепадобныя Падатрад:  Anseres Сямейства:  Качыныя Падсямейства:  Гусіныя Трыба:  Anserini Род:  Гусі Від:  Гусь горная
Міжнародная навуковая назва
Anser indicus Latham, 1790
Ахоўны статус
Выклікаюць найменшыя асцярогі IUCN 3.1 Least Concern : / 22679893
Сістэматыка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы ITIS   175034 NCBI   8846 EOL   1047336

Гусь горная (Anser indicus) — птушка сямейства качыных.

Даўжыня цела 70-82 см, размах крылаў 140—165 см. Папялістая з белай галавой (на ёй дзве чорныя палоскі), па баках шыі белая падоўжная паласа. Канцы крылаў чорныя. Палавы дымарфізм адсутнічае. Голас: звонкі, трубячы выгук.

Арэал — Цэнтральная Азія. У межах арэала насяляе кантынентальныя вадаёмы і іх берагі ў гарах; па-за межамі арэала — вялікія вадаёмы.

Пералётны від. Месца зімовак: поўнач Індыі і захад Пакістана. Залятае ў глыбіню Азіі, адзначалася ў Еўропе (праўдападобна, што асобіны, якія захоўваліся ў заасадах). На Беларусь вельмі рэдкі выпадкова залётны від. Упершыню у Беларусі адзначаны ў 2014 годзе (адзначаныя птушкі могуць адносіцца да тых, якія некалі трымаліся ў няволі)^[1].

Гняздо ладзіць у калоніі, на скальных абрывах, на дрэвах (вышынёй 4-6 м) недалёка ад вадаёмаў або на адкрытых балоцістых тэрыторыях. Гнёзды размяшчаюцца на дрэвах і скалах з палак, прутоў і эластычных галінак; высцілка з нешматлікіх кавалкаў сухой зялёнай расліннасці і пуху; гнёзды на балотах — паглыбленні ў сухім моху, добра высланыя пухам.

Яйкі (звычайна 4-6) белыя, матавыя з шурпатай паверхняй.

• Птушкі Еўропы: Палявы вызначальнік / пад рэд. М. Нікіфарава. — Варшава: Навуковае выдавецтва ПНВ, 2000.