Герман Штаўдынгер
ням.: Hermann Staudinger
Дата нараджэння	23 сакавіка 1881(1881-03-23)[1][2][…]
Месца нараджэння	Вормс, Вялікае герцагства Гесэн, Германскі рэйх
Дата смерці	8 верасня 1965(1965-09-08)[3][4][…] (84 гады)
Месца смерці	Фрайбург, адміністрацыйная акруга Фрайбург, Бадэн-Вюртэмберг, ФРГ
Месца пахавання	Hauptfriedhof Freiburg[d][5]
Грамадзянства	Германія
Жонка	Магда Штаўдынгер[d] і Dora Staudinger[d]
Дзеці	Hansjürgen Staudinger[d]
Род дзейнасці	хімік, інжынер, выкладчык універсітэта
Навуковая сфера	фізічная хімія
Месца працы	Універсітэт Фрайбурга Тэхналагічны інстытут Карлсруэ Швейцарская вышэйшая тэхнічная школа Цюрыха Універсітэт Страсбурга
Альма-матар	Гале-Вітэнбергскі ўніверсітэт Швейцарская вышэйшая тэхнічная школа Цюрыха
Навуковы кіраўнік	Даніэль Варландэр[d]
Вядомыя вучні	Леапольд Ружычка
Член у	Леапальдзіна Гайдэльбергская акадэмія навук[d] Баварская акадэмія навук
Узнагароды	медаль Рудольфа Дызеля[d] медаль Эміля Фішэра[d] (1930) прэмія Фрэзеніуса[d] (1930) honorary doctorate from the University of Strasbourg[d] (1959)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Герман Штаўдынгер (ням.: Hermann Staudinger; 23 сакавіка 1881, Вормс — 8 верасня 1965, Фрайбург) — нямецкі хімік.

Навучаўся ва ўніверсітэтах Гале і Мюнхена, Вышэйшай тэхнічнай школе ў Дармштаце.

Прафесар ва ўніверсітэтах:

• 1908—1912: Вышэйшая тэхнічная школа ў Карлсруэ
• 1912—1926: Канфедэратыўная вышэйшая школа ў Цюрыху
• 1926—1951: Універсітэт Фрайбурга

Дырэктар Дзяржаўнага інстытута высокамалекулярных злучэнняў (1940—1956).

Нобелеўская прэмія па хіміі (1953).