Андрэ Марцінэ
фр.: André Martinet
Род дзейнасці	мовазнавец, выкладчык універсітэта
Дата нараджэння	12 красавіка 1908(1908-04-12)[1][2]
Месца нараджэння	Saint-Alban-des-Villards[d], canton of La Chambre[d], Сен-Жан-дэ-Мар'ен[d], Савоя, Францыя
Дата смерці	16 ліпеня 1999(1999-07-16)[1][2] (91 год)
Месца смерці	Шатне-Малабры, дэпартамент О-дэ-Сен, рэгіён Іль-дэ-Франс, Метраполія Францыі, Францыя
Грамадзянства	Францыя
Жонка	Jeanne Martinet[d]
Месца працы	Практычная школа вышэйшых даследаванняў[d][3] Калумбійскі ўніверсітэт[3] Парыжскі ўніверсітэт[3]
Альма-матар	Сарбона[4] HU Berlin
Член у	Асацыяцыя сучаснай мовы[d][5] Société internationale de linguistique fonctionnelle[d][4]
Узнагароды і прэміі	прэмія Вальнея[d] (1938) прэмія Вальнея[d] (1958)
Аўтограф

Андрэ Марцінэ (фр. André Martinet, 12 красавіка 1908 — 16 жніўня 1999) — французскі лінгвіст, адзін з апошніх буйных тэарэтыкаў структуралізму. Выпрабаваў уплыў функцыяналізму Пражскай школы. Аўтар прац «Прынцып эканоміі ў фанетычных зменах» (1960), «Асновы агульнай лінгвістыкі» (перакладзена на 13 моў), «Агульны сінтаксіс» і інш.

У 1946—1955 гадах працаваў у ЗША, у гэты перыяд быў галоўным рэдактарам часопіса «Word», прэзідэнтам Міжнароднай асацыяцыі дапаможнай мовы (якая распрацавала мову інтэрлінгва), выкладаў у Калумбійскім універсітэце. Першы прэзідэнт Еўрапейскага лінгвістычнага таварыства (у 1966—1967 гадах).