Іспанская (чырвоны) і партугальская (сіні) імперыі ў перыяд асабістай уніі (1581—1640).Карта свету 1503 года (планісфера Канціна). На карце паказана лінія паводле Тардэсільяскага дагавора.
Inter caetera №2[1] — була, выпушчаная Папам Аляксандрам VI4 мая1493 года. Була перадала каралеўствам Арагону і Кастыліі (Іспаніі) усе землі «на захад і поўдзень» ад лініі, якая злучае полюсы Зямлі і праходзіць у ста лігах на захад і поўдзень за любы з астравоў Азорскага архіпелага і архіпелага Зялёнага мыса. Усяго, у сувязі з рашэннем пытання аб партугальскіх і іспанскіх зонах у Атлантыцы, Папам у 1493 годзе было выдадзена чатыры булы: Inter caetera №1, Inter caetera №2, Eximiae devotionis, Dudum sequidem[2]. З некаторымі ўдакладненнямі, мяжа была пацверджана Тардэсільяскім дагаворам, які заклаў асновы для падзелу свету паміж Іспаніяй і Партугаліяй.
