Хуэй-цзун (1082 — 4 чэрвеня1135) — восьмы імператар дынастыі Сун, мастак, каліграф, музыкант, майстар чайнай цырымоніі. Захапленне мастацтвамі прывяло яго да нядбайнасці дзяржаўнымі справамі і катастрофы: імперыя страціла свае паўночныя ўладанні, Кайфэн, адна з найвялікшых сталіц свету, быў разрабаваны. Палон імператарскага дома паклаў канец гісторыі Паўночнай Сун.
Біяграфія
Правілаў у 1100—1126 гадах. Забараніў будызм і заступаўся развіццю даасізму. Пісаў працы па медыцыне і філасофіі.
У пачатку 1126 года войскі чжурчжэньскай дынастыі Цзінь пераправіліся праз Хуанхэ і аблажылі Кайфын. Ахоплены жахам, 18 студзеня 1126 г. імператар адрокся ад трона на карысць свайго сына. Абложаныя адчайна супраціўляліся, і горад удалося ўтрымаць, бо коннае войска Цзінь было не прыстасавана да аблогі. Аднак гэта не выратавала становішча: 9 студзеня 1127 г. чжурчжэні вярнуліся, Кайфэн быў захоплены і разрабаваны. Хуэй-цзун разам з маладым імператарам, які атрымаў імя Цынь-цзун (欽宗), усім дваром і гарэмам патрапілі ў рукі захопнікаў. 10 траўня Хуэй-цзун, разам з 14 000 былых падданых, быў адпраўлены ў паўночную Маньчжурыю, дзе правёў палонным апошнія 8 гадоў жыцця.
Аднаму з яго сыноў удалося збегчы на поўдзень Кітая. Там ён стаў заснавальнікам дынастыі Паўднёвая Сун, са сталіцай у Лін’яне (цяпер Ханчжоу). Новы імператар прыняў імя Гао-цзун (гады праўлення 1127—1162).