Фразеалагізм — устойлівая, узнаўляльная, не менш як двухкампанентная моўная адзінка, якая спалучаецца са словамі свабоднага ўжывання і мае цэласнае значэнне, не роўнае суме значэнняў яе кампанентаў. Прыклад: сёмая вада на кісялі.

Фразеалагізм ужываецца як некаторае цэлае, непадзельнае і звычайна не дазваляе якіх-небудзь перастановак слоў ці частак спалучэння.

• Прыказка
• Прымаўка

• Лепешаў І. Слоўнік фразеалагізмаў. У 2 т. (Т. 1: А-Л; Т. 2: М-Я) — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2008. — 672 с. + 704 с. — ISBN 978-985-11-0403-7, ISBN 978-985-11-0405-1