Пасля смерці жонкі Бероуз адпраўляецца ў падарожжа па Паўднёвай Амерыцы на пошукі галюцынагена Яге, які выкарыстоўваецца мясцовымі шаманамі. Свае дарожныя ўражанні ён апісвае ў лістах Гінзбергу; пазней гэтыя лісты будуць выдадзены асобнай кнігай. Прыкладна ў гэты ж час Бероуз піша свае першыя раманы «Джанк» і «Підар». «Джанк», у якім апісваецца жыццё наркамана, залежнага ад гераіну, удаецца выдаць у невялікім нью-ёркскім выдавецтве бульварнай літаратуры ў 1953 годзе. Тэмай другой кнігі (як няцяжка здагадацца з назвы) становіцца гомасексуальнасць; першапачаткова яна была другой часткай «Джанк». Выпусціць яе ў макартысцкай Амерыцы аказваецца немагчыма, да таго ж Берруз раптам расчараваўся ў яе літаратурных вартасцях, і яна засталася неапублікаванае аж да 1985 года. Першыя творы Бероуза сталі адзінымі кнігамі, напісанымі ў традыцыйнай манеры.
Смерць
Памёр Бероуз 2 жніўня 1997 ва ўзросце 83 гадоў ад наступстваў перанесенага днём раней інфаркту міякарда. Нягледзячы на злоўжыванне гераінам і мноства выпадковых сексуальных сувязяў, пісьменнік перажыў сваю жонку, сына і большасць сваіх сяброў (уключаючы Гінзберга).
