Сонечнае зацьменне на Уране

Праходжанне Арыэля па дыску Урана 26 ліпеня 2006 года, здымак з касмічнага тэлескопа Хабл

Сонечныя зацьменні на Уране адбываюцца, калі адзін з натуральных спадарожнікаў Урана праходзіць паміж Уранам і Сонцам, засланяючы Сонца для гіпатэтычнага назіральніка з Урана. Зацьменне можа адбыцца толькі паблізу перасячэння Уранам пункту раўнадзенства, што адбываецца прыкладна раз у 42 гады, апошні раз гэта адбывалася ў 2007—2008 гадах [1] .

У сілу вялікай аддаленасці Урана ад Сонца (сярэдняя адлегласць — 2 876 679 082 км, або 19,2 астранамічных адзінкі) бачны вуглавы дыяметр сонечнага дыска на Уране складае каля 2 вуглавых мінут. Адпаведна, зачыніць дыск Сонца для назіральніка з Урана можа толькі аб’ект, чый бачны вуглавы дыяметр перавышае гэтую велічыню.

З 27 вядомых у наш час спадарожнікаў Урана толькі дванаццаць валодаюць дастатковым бачным памерам, каб зачыніць сонечны дыск [2] :

Назва Сярэдні дыяметр (км) Вялікая паўвось арбіты (км) Бачны памер дыска (')
Крессида 82 ± 4 61766 6-8
Дэздэмона 68 ± 8 62 658 6-7
Джульета 106 ± 8 64 360 10-12
Порцыя 140 ± 8 66097 9-13
Разалінда 72 ± 12 69 927 4-5
Белінда 90 ± 16 75 255 6-8
Пак 162 ± 4 86 004 6-8
Міранда 471,6 ± 1,4 129 390 10-15
Арыэль 1157,8 ± 1,2 191 020 20-23
Умбрыэль 1169,4 ± 5,6 266 300 15-17
Тытанія 1577,8 ± 3,6 435 910 11-13
Аберон 1522,8 ± 5,2 583 520 8-9

Астатнія спадарожнікі Урана занадта малыя ці звяртаюцца занадта далёка, каб закрыць сонечны дыск.

Зноскі

  1. ↑ The 2007/2008 Uranian Ring Plane Crossing. Архівавана з першакрыніцы 22 жніўня 2017.
  2. ↑ Спутники Урана. Архівавана з першакрыніцы 4 сакавіка 2016.