Рэчыцкі павет
Краіна	Расійская імперыя
Уваходзіць у	Маларасійская губерня (1796—1797), Мінская губерня (1797—1919), Гомельская губерня (1919—1926)
Адміністрацыйны цэнтр	Рэчыца
Дата ўтварэння	1796
Дата скасавання	1926
Насельніцтва (1897)	221 800
Плошча	12 600 км²
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Рэчыцкі павет — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе Маларасійскай, Мінскай і Гомельскай губерняў, існавала ў 1796—1926 гг. Цэнтр — Рэчыца.

29 кастрычніка 1796 года на тэрыторыі, што ўвайшла ў Чарнігаўскае намесніцтва, з далучэннем часткі былога Кіеўскага ваяводства, быў створаны Рэчыцкі павет. З 12 снежня 1796 г. у Маларасійскай губерні. 29 жніўня 1797 года павет перададзены ў Мінскую губерню з далучэннем часткі прылеглых тэрыторый Мазырскага павета. У 1886 годзе ў павеце было 405 вёсак.

У 1894 годзе — 52 мястэчкі, 861 гандлевае прадпрыемства, 34 пачатковыя і царкоўна-прыходскія школы, некалькі школ граматы і хедэраў, 5 цэркваў, 3 касцёлы, некалькі яўрэйскіх малітоўных школ, 2 бальніцы, 4 прыёмныя пакоі, 7 аптэк, 6 паштова-тэлеграфных і 5 паштовых устаноў.

З красавіка 1919 г. у Гомельскай губерні.

10 красавіка 1920 года акупаваныя польскай арміяй тэрыторыі павета былі далучаны да Мазырскага павета.^[1]

У снежні 1926 года павет быў скасаваны. Воласці перайменаваны ў раёны.

• Арэвіцкая
• Аўцюцевіцкая
• Брагінская
• Васілевіцкая
• Горвальская
• Даманавіцкая
• Дзяражыцкая
• Дзярновіцкая
• Дудзіцкая
• Заспенская
• Іолчанская
• Карпавіцкая
• Круковіцкая
• Лоеўская
• Маладушская
• Мікуліцкая
• Нараўлянская
• Ровенска-Слабадская
• Ручаеўская
• Савіцкая
• Хойніцкая
• Холмецкая
• Юравіцкая.

• Рэчыцкія павятовыя маршалкі

• Насевіч, В., Скрыпчанка, Т. Рэчыцкі павет / Вячаслаў Насевіч, Таццяна Скрыпчанка // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі: У 6 т. / БелЭн; Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. Т. 6. Кн. 1: Пузыны — Усая. — Мн.: БелЭн, 2001. — 591 с.: іл. — С. 181—182. — ISBN 985-11-0214-8.