Пе́ршая касмі́чная ско́расць^[1][2] — такая скорасць, якую неабходна даць спадарожніку, каб ён рухаўся па кругавой арбіце каля паверхні планеты, на вышыні, нашмат меншай за радыус планеты.

Велічыню першай касмічнай скорасці можна вылічыць з дапамогай наступнай формулы:

${\displaystyle v_{1}={\sqrt {g_{0}R}}\,,}$

дзе ${\displaystyle R\,}$ — радыус планеты, ${\displaystyle g_{0}\,}$ — велічыня паскарэння свабоднага падзення для дадзенай планеты.

Заўвага: Першая касмічная скорасць для Зямлі на вышыні ў 200 — 300 км роўная 7,9 км/c.

Артыкул занадта кароткі Калі ласка, дапоўніце артыкул і прыбярыце гэта папярэджанне. Калі артыкул застанецца недапісаным, яго могуць прапанаваць да выдалення. Для ўказання на працяг працы над артыкулам карыстайцеся шаблонам {{subst:L}}.

• Касмічная скорасць // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 8: Канто — Кулі / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1999. — Т. 8. — С. 149. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0144-3 (т. 8).