Ло́дка — невялікае судна. У ваенна-марскім слоўніку^[1] лодка вызначаецца як судна даўжынёй да дзевяці метраў, шырынёй да трох метраў і грузападымальнасцю да пяці тонаў. Зазвычай лодкі — вёславыя судны, але бываюць таксама парусныя лодкі, аднак невялікія спартыўныя парусныя судны прынята назывыць не лодкамі, а яхтамі. Таксама лодка можа быць абсталяваная рухавіком (рухавік можа быць як дапаможнай, так і асноўнай крыніцай энергіі). У адпаведнасці з прынятай у большасці краін класіфікацыяй маторныя лодкі называюць суднамі з падвесным рухавіком. Невялікія судны з убудаваным рухавіком часцей называюць катар.

Асноўнымі матэрыяламі для вытворчасці лодак з'яўляюцца лёгкія справа, драўніна, кампазітныя матэрыялы і палімеры. Асобым тыпам людак з'яўляюцца надзіманыя лодкі.

Цяпер лодкі выкарыстоўваюцца для адпычынку, рыбалоўства, высадкі людзей і перавозкі грузаў з судна на бераг там, дзе няма прычалаў, перасоўвання па населеных пунктаў падчас паводкі, а таксама як ратавальны сродак (шлюпкі).

Апроч таго паняцце «лодка» традыцыйна выкарыстоўваецца ў дачыненні да пэўных тэпаў караблёў, памеры якіх ужо даўно не адпавядаюць вызначэнню лодкі (напрыклад, падводная лодка).