Закон Паскаля — асноўны закон гідрастатыкі, паводле якога ціск, што аказваюць знешнія сілы на паверхню вадкасці, перадаецца вадкасцю аднолькава па ўсіх напрамках. Адкрыты Блезам Паскалем у 1653 годзе, апублікаваны ў 1663 годзе.

Фармулюецца так:

Ціск, які дзейнічае на паверхню вадкасці (газу) у стане раўнавагі, перадаецца ва ўсе пункты вадкасці (газу) аднолькава без змяненняў.

Закон Паскаля апісваецца формулай ціску:

${\displaystyle p={\frac {F}{S}}}$,

дзе ${\displaystyle p}$ — ціск,

${\displaystyle F}$ — прыкладзеная сіла,

${\displaystyle S}$ — плошча паверхні\сасуда.

Гэты закон тлумачыцца на падставе асноўнага ўраўнення гідрастатыкі^[ru][1], якое дазваляе вызначыць ціск у любым пункце аб’ёму вадкасці.

На законе Паскаля заснавана дзеянне гідраўлічнага прэса і іншых гідрастатычных машын.

• Пятровіч, А. В. Гідраўлічныя машыны і гідраўстаноўкі: вучэбна-метадычны дапаможнік для студэнтаў вышэйшых навучальных устаноў / А. В. Пятровіч, У. Б. Кунтыш. — Мінск: БДТУ, 2010. — 113 c.