Вільгельміна Бадэнская
ням.: Wilhelmine von Baden
Вялікая герцагіня Гесэнская і Прырэйнская 16 красавіка 1830 — 27 студзеня 1836
Папярэднік	Луіза Гесэн-Дармштацкая
Пераемнік	Мацільда Караліна Баварская
Нараджэнне	10 верасня 1788(1788-09-10)[1] Карлсруэ, Margraviate of Baden[d], Свяшчэнная Рымская імперыя
Смерць	27 студзеня 1836(1836-01-27)[2] (47 гадоў) Розенгёэ
Род	Цэрынгены
Імя пры нараджэнні	ням.: Wilhelmine Luise von Baden
Бацька	Карл Людвіг Бадэнскі
Маці	Амалія Гесэн-Дармштацкая[d]
Муж	Людвіг II Гесэн-Дармштацкі[d][3]
Дзеці	Ludwig III, Grand Duke of Hesse[d], Карл Гесэн-Дармштацкі[d], Аляксандр Гесэн-Дармштацкі[d] і Марыя Аляксандраўна
Веравызнанне	лютэранства
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Вільгельміна Луіза Бадэнская (ням.: Wilhelmine Luise von Baden; 10 верасня 1788(1788-09-10)^[1], Карлсруэ — 27 студзеня 1836(1836-01-27)^[2], парк Розенгёэ^[d]) — маці расійскай імператрыцы Марыі Аляксандраўны (жонкі Аляксандра II), жонка Людвіга II Гесэнскага, вялікая герцагіня Гесэнская і Прырэйнская.

Нарадзілася малодшай дачкой у сям’і Карла Людвіга, спадчыннага прынца Бадэнскага і Амаліі Гесэн-Дармштацкай. Яе старэйшая сястра Лізавета стала жонкай расійскага імператара Аляксандра I. Саму ж Вільгельміну выдалі замуж 19 чэрвеня 1804 года за яе кузена, роднага пляменніка яе маці, спадчыннага прынца Гесэнскага Людвіга, які быў нашмат старэйшым за яе і атрымаў у спадчыну тытул вялікага герцага ў 1830 годзе.

Іх дзеці:

• Людвіг (1806—1877)
• мёртванароджаны сын (1807)
• Карл (1809—1877)

Каля 1820 года сужэнцы сталі жыць асобна. У 1820 годзе Вільгельміна набыла маёнтак Гайлігенберг, дзе пасялілася са сваім камергерам, баронам Аўгустам фон Сенарклен дэ Грансі.

Дзеці, народжаныя пасля 1820 года:

• Лізавета (1821—1826)
• мёртванароджаная дачка (1822)
• Аляксандр (1823—1888) — служыў пры рускім двары, стаў дзедам каралевы Іспаніі Вікторыі, жонкі Альфонса XIII, каралевы Швецыі Луізы, жонкі Густава VI Адольфа і прадзедам Філіпа Эдынбургскага, мужа англійскай каралевы Лізаветы II.
• Марыя (1824—1880)

Людвіг, муж Вільгельміны, пад націскам брата і сясцёр Вільгельміны (вялікага герцага Бадэнскага, Імператрыцы Расіі Лізаветы Аляксееўны, каралеў Баварыі, Швецыі і герцагіні Браўншвайгскай) афіцыйна прызнаў гэтых дзяцей.