Бернхард фон Гудэн

Бернхард фон Гудэн
ням.: Bernhard Aloys von Gudden
Дата нараджэння 7 чэрвеня 1824(1824-06-07)[1][2][…]
Месца нараджэння
Дата смерці 13 чэрвеня 1886(1886-06-13)[1][2][…] (62 гады)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства
Дзеці Rudolf Gudden[d], Max Gudden[d] і Hans Gudden[d]
Род дзейнасці псіхіятр, выкладчык універсітэта, анатам, неўролаг
Навуковая сфера псіхіятрыя
Месца працы
Навуковая ступень доктарская ступень[d][3]
Альма-матар
Вядомыя вучні Franz Nissl[d] і Эміль Крэпелін
Член у
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Бернхард Алоіз фон Гудэн (ням.: Johann Bernhard Aloys von Gudden; 7 чэрвеня 1824, Клевэ — 13 чэрвеня 1886) — нямецкі псіхіятр, заснавальнік мюнхенскай псіхіятрычнай школы.

Прафесар псіхіятрыі ў Цюрыхскім, затым у Мюнхенскім універсітэце, сярод яго вучняў і асістэнтаў былі Эміль Крэпелін і Оскар Паніца. Спалучаў клінічныя даследаванні з вывучэннем анатоміі галаўнога мозгу. Выдаваў часопіс «Archiv für Psychiatrie» з 1868.

Вядомы як кіраўнік камісіі, якая дыягнаставала вар'яцтва баварскага караля Людвіга II, і быў знойдзены мёртвым разам з ім на беразе Штарнбергскага возера.

Зноскі

  1. ↑ а б Johann Bernhard Aloys von Gudden // Who Named It? Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. ↑ а б Johann Bernhard Aloys Gudden // Brockhaus Enzyklopädie Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. ↑ Deutsche Nationalbibliothek Record #118825224 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 28 сакавіка 2015.
  4. ↑ Burschenschafter-Stammrolle: Verzeichnis der Mitglieder der Deutschen Burschenschaft nach dem Stande vom Sommer-Semester 1934 — B: Willy Nolte, 1934.