Артур Шапенгаўэр
ням.: Arthur Schopenhauer
Дата нараджэння	22 лютага 1788(1788-02-22)[1][2][…]
Месца нараджэння	Гданьск, Рэч Паспалітая[3]
Дата смерці	21 верасня 1860(1860-09-21)[1][2][…] (72 гады)
Месца смерці	Франкфурт-на-Майне, Вольны горад Франкфурт[d], Германскі саюз[4]
Месца пахавання	Франкфурцкія галоўныя могілкі[d][5]
Грамадзянства	Каралеўства Прусія
Бацька	Heinrich Floris Schopenhauer[d]
Маці	Johanna Schopenhauer[d]
Род дзейнасці	выкладчык універсітэта, філосаф, пісьменнік, музыказнавец, перакладчык
Навуковая сфера	метафізіка, этыка, эстэтыка, псіхалогія і гісторыя філасофіі[d]
Месца працы	Берлінскі ўніверсітэт[d] HU Berlin
Навуковая ступень	доктар філасофіі
Альма-матар	Гётынгенскі ўніверсітэт HU Berlin Ernestinum Gotha[d]
Кірунак	некласічная філасофія ірацыяналізм
Значныя ідэі	палінгенезія
Аказалі ўплыў	Імануіл Кант, Платон, Гётэ, Берклі, Джон Лок, Будызм, Спіноза, Дэвід Юм, Упанішады
Зведалі ўплыў	Зігмунд Фрэйд, Карл Краус, Альберт Эйнштэйн, Фрыдрых Ніцшэ, Карл Попер, Жан-Поль Сартр, Леў Талстой
Подпіс
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Артур Шапенгаўэр (ням.: Arthur Schopenhauer; 22 лютага 1788, Данцыг (цяпер Гданьск) — 21 верасня 1860, Франкфурт-на-Майне) — нямецкі філосаф.

Адзін з самых вядомых мысляроў ірацыяналізму, мізантроп, меў прыхільнасць да нямецкага рамантызму, захапляўся містыкай, вывучаў філасофію Імануіла Канта і філасофскія ідэі Усхода (у яго кабінеце стаялі бюст Канта і бронзавая статуэтка Буды), Упанішады, а таксама стоікаў — Эпіктэта, Авідзія, Цыцэрона і іншых, крытыкаваў сваіх сучаснікаў Гегеля і Фіхтэ. Называў існы свет, у супрацьпастаўленне сафістычным, як ён выказваўся, ізмышленнем Лейбніца, — «найгоршым з магчымых светаў», за што атрымаў мянушку «філосафа песімізму».

Асноўная філасофская праца — «Свет як воля і ўяўленне» (1819), каментаваннем і папулярызацыяй якой Шапенгаўэр займаўся да самой смерці.