Ізапаліфанічныя спевы з'явіліся ў сярэднявеччы пад уплывам візантыйскайправаслаўнай царкоўнай традыцыі. У Албаніі вылучаюцца дзве стылістыкі — паўночная і паўднёвая, якія супадаюць з этнаграфічнымі межамі. Два галасы ўяўляюць сабою найпростую форму албанскай ізапаліфаніі. Шматгалоссе суправаджаецца гудам з выкарыстаннем ступеністага дыхання.