Ігнат Антонавіч Манькоўскі (каля 1765, Віцебшчына — 11 студзеня 1832) — беларускі публіцыст.

3 1783 на дзяржаўнай службе — саветнік Беларускага губернскага праўлення, віцебскі губернскі пракурор, віцэ-губернатар. 3 1817 года ў адстаўцы, жыў у сваім маёнтку Мілае каля Віцебска. Супрацоўнічаў у рускіх часопісах. У «Пісьме з Віцебска» («Сын отечества», 1813) асуджаў агрэсію Напалеона, услаўляў гістарычны подзвіг народаў Расіі ў вайне 1812. У 1831 годзе ўзнагароджаны залатым медалём Вольнага эканамічнага таварыства ў Пецярбургу за конкурсны твор "Адказ на задачу, прапанаваную імператарскім Вольным эканамічным таварыствам: «Якім чынам лёгка і танна выправіць сялянскія пабудовы або зрабіць у іх карысныя ўдасканаленні?» (выд. 1833), у якім патрабаваў паляпшэння бытавых умоў сялян, выказваў каштоўныя думкі па пытаннях сельскай гаспадаркі, аховы прыроды. Публіцыстыка Ігната Манькоўскага вылучаецца эмацыянальнасцю, спавядальнасцю, шырынёй крутагляду. Мяркуюць, што пісаў і па-беларуску, некаторыя даследчыкі лічаць яго аўтарам «Энеіды навыварат».

• Кісялёў Г. Загадка беларускай «Энеіды». — Мн., 1971.
• Кісялёў Г. Манькоўскі // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 10: Малайзія — Мугаджары / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2000. — Т. 10. — 544 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0169-9 (т. 10).