La Rexón de Xutlandia Central[1] (danés: Midtjylland) ye una rexón alministrativa de Dinamarca, establecida'l 1 de xineru de 2007 pola reforma municipal danesa, que sustituyó l'anterior división alministrativa en distritos (amter) por cinco grandes rexones.
La rexón tien una superficie de 13 142 km², siendo la mayor rexón de Dinamarca (ensin considerar los territorios de Groenlandia y les Islles Feroe), lo qu'equival al 30,29% del territoriu del país. Asitiada na zona central de la península de Xutlandia, la so capital ye la ciudá de Viborg.
Xeografía
El so territoriu estender pola parte central de la península de Xutlandia y por delles islla axacentes.
El puntu más septentrional de la rexón ta asitiáu a 56º 50’ 47” N, na islla de Fur y el más meridional ta asitiáu a 55º 40’ 08” N nel fiordu de Vejle. El puntu más oriental ta asitiáu na islla d'Anholt a 11º 44’ 07” Y, y el más occidental a 8º 05’ 57” Y, na estrecha franxa de tierra conocida como Holmslands Kilt que dixebra'l mar del Norte del fiordu de Ringkøbing y cerca de la zona llamada Lyngvig.
Les llendes de la rexón son principalmente de calter alministrativu, determinaos por pocos accidentes xeográficos y ensin tener en cuenta motivos históricos o culturales.
Pel sur, ta la rexón de Syddanmark. Esti llende nun la forma nengún accidente xeográficu destacable, solamente al sureste, y mientres unos 25 quilómetros, el fiordu de Vejle.
Pel este, atópase l'estrechu de Kattegat, que forma'l mar Bálticu ente la península de Xutlandia y la península escandinava. Al este del territoriu continental de Midtjylland atópense delles islles y castros que tamién pertenecen a la rexón, siendo les de mayor tamañu les de Samsø, Endelave y Tunø.
Pel oeste, ta'l mar del Norte, perfilando una mariña na que s'asoceden distintes fiordos.
El territoriu peninsular ye práuticamente llanu. Esisten una serie de llombes centrales en sentíu Norte-Sur de baxu altor, siendo la más alta d'éstes Yding Skovhøj a tan solo 173 msnm. A entrambos llaos d'esta socesión dorsal de montículos estiéndense planicies, nes que'l mar enfusa, en dellos casos, bien fondamente, formando fiordos.