Walter Rudolf Hess (17 de marzu de 1881, Frauenfeld (es) 
– 12 d'agostu de 1973, Muralto) foi un fisiólogo suizu que ganó'l Premiu Nobel de Fisioloxía o Medicina en 1949 por determinar les árees del celebru rellacionaes col control de los órganos internos. Compartió'l Premiu con Egas Moniz.[6]
Hess nació en Frauenfeld. Recibió'l so títulu de médicu de la Universidá de Zúrich en 1906 y convirtióse en ciruxanu y oftalmólogu. En 1912, dexó la codalosa práutica privada de la oftalmoloxía y dedicóse a la investigación. Los sos principales intereses yera la regulación sanguínea y la respiración. Como un abandonu d'estes primeres investigaciones, empezó a mapear les partes del diencéfalu que controla los órganos internos. Dende 1917 hasta 1951, sirvió como profesor y direutor del Departamentu del Institutu de Fisioloxía de la Universidá de Zúrich. Hess morrió en Locarno, Suiza.
Delles publicaciones
- Das Zwischenhirn und die Regulation von Kreislauf und Atmung. Leipzig: Thieme, 1932.
- Die funktionelle Organisation des vegetativen Nervensystems. Basel: Schwabe, 1948.
- Das Zwischenhirn. Syndrome, Lokalisationen, Funktionen. Basel: Schwabe, 1949; 2. erweiterte Auflage 1954.
- Hypothalamus und Thalamus. Esperimental-Dokumente. Stuttgart: Thieme, 1956.
- Psychologie in biologischer Sicht. Stuttgart: Thieme, 1968.
Honores
Referencies
Enllaces esternos
