En 1588 independizar d'esti dominiu por aciu el pagu de 7.000 ducaos a Felipe II, quedando como Villa exenta ensin sujección, por tanto, al Partíu de Mérida.[2]
Na actualidá constitúi un centru de naturaleza rural nel que se caltién pocu alteriada la so fisonomía tradicional.
Tradiciones
Les tradiciones antigües menten la esistencia na llocalidá d'una campana cola peculiaridá prodixosa de que'l so tañimientu aselaba les nubes y garantizaba partos felices.
Como en tou la zona ye costume llocal la "matanza", ente los meses de payares y avientu; sacrifícase un gochu o más col fin d'almacenar los productos resultantes de la ellaboración de la carne. Suelse dicir que del gochu aprovéchase tou.
Gastronomía
Na gastronomía de Villagonzalo destaquen platos como:
Amás, pola so cercanía al ríu Guadiana, ye frecuente la preparación de dellos platos de pexes, barbos principalmente, que de normal se preparar rustíos o tostaos.
Demografía
Plaza mayor.
Nun abonden los datos relativos a la población de Villagonzalo, que ye práuticamente inesistente hasta finales del sieglu XV. Ye a partir de 1494 la fecha dende la que se cunten con más datos, pudiéndose ellaborar una tabla de la población ente 1494 y 1529, llograda a partir de los Llibros de Visita de cada Conceyu de Xurisdicción, fundamentalmnte, lo mesmo que de los nuevos preseos de rexistru de la población tendentes a una sistematización de les formes de rexistru de la población, impulsada pola Corona.
Añu
1494
1498
1501
1503
1508
1511
1515
1529
Vecinos
70
70
199
200
80
62
62
137
La perda de población que se repara ente 1504 y 1508 obedez a la epidemia de peste que por eses feches afaró Europa. Escontra 1515 vuelve repitise un biltu de peste, qu'entá amenorga más la población.
A partir de 1529, superaes la peste y les males colleches, restablezse la población, qu'en 1571 ye de 136 vecinos pecheros (escluyíos cures, eclesiásticos, fidalgos, nobles y caballeros). En 1594 el númberu d'estos vecionos ye yá de 143.[6]
Mientres la primer metá del sieglu XX, la población de Villagonzalo, presentó altibaxos hasta llegar al añu 1960 qu'algama'l so mayor númberu d'habitantes[4]. A partir d'esa fecha la emigración afectó al nucleu de forma importante llegando a perder una importante parte de los sos miembros. A partir de 1980 la población estabilizóse, algamando na actualidá una población de derechu de 1.352 habitantes.
↑Apuntes históricos de Villagonzalo. Francisco Sánchez García. Ed. del autor. Badayoz 2006. Páxs. 72-73.
↑Archidiócesis de Mérida-Badayoz - Llistáu de Parroquies«Copia archivada». Archiváu dende l'orixinal, el 15 de marzu de 2012. Consultáu'l 7 d'avientu de 2010.
