Foi'l primer direutor periodísticu del noticieru Telenoche. Como editor de revistes, punxo per primer vegada nel so país a un escritor en portada, el casu de Jorge Luis Borges en Primer Plana.[5]
En 1991, participó na creación del diariu Sieglu 21 de Guadalaxara, Méxicu, que salió mientres siete años, hasta avientu de 1998.
Regresu y partida
Foi parte de la Cooperativa de Periodistes Independientes qu'editaba la revista El Porteño.[6]
En xunu de 1991, creó'l suplementu lliterariu Primer Planu del diariu Páxina/12 de Buenos Aires, que dirixó hasta agostu de 1995.
Dende mayu de 1996, foi columnista permanente del diariu La Nación de Buenos Aires y de The New York Times Syndicate, que publicó los sos artículos en doscientos diarios n'América y Europa, como El País, d'España.
Vida privada
Fíu de Baldomero Martínez Castro y Lilia Muiño de Martínez Castro.
Hermanu de Susana, María Lilia y Juan.
Casárase con Lilian von Ziegler con quien tuvo cuatro fíos: Gonzalo, Tomás, Ezequiel y Paula.
La so otra fía ye Sol-Ana, de la so tercer esposa, la crítica cinematográfica y profesora venezolana Susana Rotker a quien conoció en Caraques en 1979 y que morrió pillada por un autu nel 2000.[7][8]
Tomás Eloy Martínez finó d'un tumor cerebral por causa de un cáncer que sufrió mientres años.[9]
Académiques
Amás de la so trayeutoria periodístico y lliterario desenvolvió una estensa carrera académica qu'entiende conferencies y cursos n'importantes universidaes d'Europa, Norteamérica y Suramérica, según la so vinculación como profesor a la Universidá de Maryland (1984-1987).
Dende xunetu de 1995, foi profesor distinguíu de la Rutgers University de Nueva Jersey y direutor del Programa d'Estudios llatinoamericanos d'esta universidá.
Foi miembru permanente del Conseyu Asesor de la Fundación Nuevu Periodismu Iberoamericanu (FNPI), creada pol so entrañable amigu Gabriel García Márquez.
2011: Arxentina y otres cróniques (ensayos y testos periodísticos)
Ye tamién autor de cuatro guiones pa cine, trés d'ellos en collaboración col novelista paraguayu Augusto Roa Bastos, y de dellos ensayos incluyíos en volúmenes coleutivos.
Grandes biografíes (Serie documental de televisión)
Evita Peròn: The Woman Behind the Myth (1996)
Asina escribía
“Tamién él ta mirándose a sigo mesmu. Un súbitu rellumu de la lluna posóse sobre'l so cuerpu y déxa-y ver el so perfil nel otru espeyu, el del cuartu vacíu. Lo que l'espeyu revéla-y, sicasí, ye un ecu del so propiu ser, y de nenguna manera él mesmu. Un home nun puede ser él mesmu ensin el so pasáu, ensin la fuercia qu'irradia ante los otros, ensin el respetu y la medrana qu'inspira. Un home nunca ye'l mesmu a soles…”.[13]
Asina opinaba
“Lo que busquen les narraciones a les que toi aludiendo ye que'l llector identifique los destinos ayenos col so propiu destín. Que se diga: a mi tamién puede pasame esto. Hegel primero, y dempués Borges, escribieron que la suerte d'un home resume, en ciertos momentos esenciales, la suerte de tolos homes. Esa ye la gran lleición que tán aprendiendo los periódicos nesti empiezu de sieglu”.[14]
Referencies
↑ 1,01,1Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 6 mayu 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
↑Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 1r xineru 2015. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
↑Afirmao en: autoridaes BNF. Identificador BnF: 120599871. Data de consulta: 10 ochobre 2015. Autor: Biblioteca Nacional de Francia. Llingua de la obra o nome: francés.
