Una tradición comuñal d'orixe medieval, que fai que les encines y carbayos sían de titularidá pública, magar que la tierra sía privada, dexó que podamos atopar con facilidá encines y carbayos delles vegaes centenarios, auténtiques xoyes ecolóxiques, ente les que pastia'l ganáu.
Llugares d'interés
Cruz de Vía Crucis.Reló de Sol.
La ilesia ye del sieglu XVIII, con Vía Crucis nes cais del que queden 3 cruces nel pueblu.
Na Casa de la Cultura atópase espuestu un bustu de La so Maxestá'l Rei D. Xuan Carlos I,[2] obra vencida nel añu 2010 pol escultor Santiago de Santiago, que nació nel pueblu vecín de Navaescurial.
Cuenta con un interesante muséu etnográficu nel que se recueye la manera de vida del campu hasta 1970, según instrumentos de la vida cotidiana. Na planta baxa pueden contemplase gran cantidá d'instrumentos usaos nos llabores agrícoles y una sala na que se recrea cómo yera una casa típica de la zona. Na planta cimera esíbense instrumentos de los oficios más representativos qu'esistíen nel pueblu: ferreru, barberu, maestru, zapateru, carpinteru, etc. El muséu ye frutu de la collaboración de los habitantes del pueblu, que cola cesión d'oxetos fixeron posible la so esistencia. Ta asitiáu nuna casa típica, frutu de la donación d'una particular, y foi construyíu gracies al tesón de los habitantes del pueblu y de la so alcaldesa: María del Carmen Mateos.
Tamién hai un interesáu reló de sol.[3] Ye una pieza bien orixinal. Trátase d'un reló de Sol cónicu de dos cares, a escasos 2 metros sobre'l suelu, con gnomon en forma de "T" asitiáu ente dambes cares.
Ente la so gastronomía típica figuren les renombraes xudíes del Barcu, pataques revolconas (pataques cocíes y sazonadas con pimentón duce y grasa de torrendu) y dulces típicos como los mantecados y les perrunilles. Cabo tamién mentar la pamplina, yerba asemeyao al berru, que crez namái en corrientes d'agua claro mientres unes poques selmanes, ente los meses de marzu y mayu, dependiendo de la temporada, y que resulta deliciosa n'ensalada.
