San Cebrián de Campos ye un conceyu y llocalidá de la contorna de Tierra de Campos de la provincia de Palencia, na Comunidá Autónoma de Castiella y Llión, (España). Los entamos históricos de la güei llocalidá de San Cebrián de Campos, entá almitiendo la so población en dómines anteriores, topar nel procesu desenvueltu mientres los sieglos IX y X.
Ta asitiáu nuna zona de campu con llixeres ondulaciones al este del ríu Carrión. Trátase d'una zona sensiblemente plana percorrida por dellos regueros y la Canal de la Marxe Izquierda del ríu Carrión que delimita xunto a la Canal de la Marxe Derecha una amplia banda de terrenes de regadío a entrambos llaos del ríu Carrión, dientro de la que s'asitia'l nucleu.
Foi conocíu como San Cebrián de les Amayuelas y foi con estos dos, de riba y Embaxo, un llugar repobláu nel sieglu X tal que lo demuestra La so Carta Puebla dada por Gutier Fernández y la so esposa Toa Díaz, suxetos los pobladores al fueru y xuiciu de Monzón. A San Cebrián de Campos pertenez anguaño'l llugar de Amayuelas de baxo y el caserío de San Juan de Vecilla, antiguu caserío que remembra a la Orde de San Juan a quien perteneció.
El xentiliciu de dicha llocalidá ye Pinchorreros, del cual esisten delles lleendes, nun sabiéndose anguaño'l verdaderu orixe de tal singular xentiliciu.
Ilesia de San Cornelio y San Cipriano: declarada por Patrimoniu de la Xunta de Castiella y Lleón nel añu 2000 Monumentu Nacional.
Ermita de la Virxe del Prau: del sieglu XVI, asitiada a dos quilómetros del pueblu, que la so imaxe cunta con una gran devoción ente los habitantes del pueblu. Tolos años realiza una romería, coincidiendo col domingu de Pentecostés.
Área recreativa de la Fonte'l Val.
Ilesia en Amayuelas de baxo: San Vicente Sieglu XII, XIV.
Ilesia de San Cornelio y San Cipriano
Destaca sobre manera nel cascu urbanu la ilesia parroquial gótica de San Cornelio y San Cipriano, monumentu Históricu, Artísticu en 1994, fábrica de sillería, una sola nave, con cruceru y dependencies adosaes na cabecera ya importante torre. Ye obra del sieglu XIII.
Ye un monumentu d'estraordinaries proporciones qu'alluga nel so interior magnífiques obres d'arte. Consta d'una nave cubierta con bóvedes de crucería.
Nel llau de la Epístola caltienen cuatro retablos, trés barrocos y unu rococó, destacando nésti una notable talla de Santa Ana triple d'Alloño de Vahía. Amás otra escelente imaxe de la Virxe col Neñu, del escultor J. Rozas, del sieglu XVII, del cual tamién caltener otra magnífica obra —representando a Jesús Nazarenu— nunos de vos retablos del llau del evanxeliu, que foi parte de la esposición de «Les Edaes del Home». Nesti llau son cuatro los que se caltienen, amás del mentáu, toos ellos barrocos.
El retablu mayor ta asitiáu en presbiteriu y consta de bancu, cuatro pisos y áticu, trés calles y cuatro entrecalles, éstes últimes con imáxenes allugaes en forniques veneraes.
Tola so arquiteutura ta bien decorada, con putti, medallones, grutescos y frutos, ente que la so policromía namái tien un fondu doráu. Les escultures y relieves, policromados con un ampliu repertoriu de téuniques, tán realizaos polo xeneral d'una sola pieza, en nocéu, madera compacto y resistente, bien apreciada pa trabayos calidable.
Consta d'un complicáu programa iconográfico compuestu por figures de santos (en bultu redondu) y escenes con pasaxes de les sos vides (n'alto relieve). Presidiendo'l conxuntu atopamos a los Santos titulares del retablu, San Cornelio y San Cipriano.
L'autoría del retablu foi tradicionalmente atribuyida al Taller de Valmaseda, anque apocayá comprobóse que foi obra de Juan Ortiz el Viejo I, una de les personalidaes más influyente na escultura palentina del primer terciu del sieglu XVI. Anque puede afirmase qu'esiste na so execución la collaboración de diversos maestros.
Na sacristía hemos de resaltar delles pintures, pero sobremanera una, d'escuela sevillana, obra del sieglu XVII, representando a la Virxe col Neñu y santa Rosa de Lima, que tamién foi parte de la esposición de «Les Edaes del Home».
A los pies de la nave alza'l coru con una inscripción «Esta obra de cantería fixeron Juan de Matienzo y Pedro de Carasa. Acabose añu de 1498»; na que se da cuenta de la fecha de terminación —año de 1498— y los sos autores, Juan de Matienzo y Pedro de Caraza.[2]
Fiesta
San Antón
17 de xineru.
=== Fiestes de Quintos Segundu fin de selmana de febreru.
La Virxe del Prau
Domingo de Pentecostés.
San Roque
16 d'agostu.
Fiestes patronales
La Cruz, San Cornelio y San Cipriano
14 y 16 de setiembre.
San Vicente en Amayuelas de baxo
22 de xineru.
Llugares d'interés
Ilesia de San Cornelio y San Cipriano.
Ilesia en Amayuelas de baxo: San Vicente Sieglu XII, XIV.
Ermita Virxe Nuesa Señora del Prau, sieglu XVI.
Casa Solariega en Amayuelas de baxo, Plaza La Ilesia, nᵘ 7.
Paraxes Naturales: Canal de Castiella y Ríu Carrión.