La sablera de Ribera l'Ouca atopar nel conceyu asturianu de Cuideiru y pertenez a la llocalidá española de «Santa Marina». Forma parte de la Mariña Occidental d'Asturies, y ta allugada ente la Punta la Borona y la sablera d'El Aguaduz, que presenta como singularidá'l castru d'El Artu nel so centru.[1]
Descripción
La sablera ye realmente un pedreru con forma de concha, tien un llargor d'unos 120-130 m y un anchor medio d'unos 35 a 40 m. El so peculiar nome deber a la evolución del vocablu ocla (algues) —que derivó a ouca—, La ocla ye un productu depositáu en ciertes sableres asturianes que foi tradicionalmente utilizáu como abonu de tierres.[1]
La so redolada ye rural y con un baxu grau d'urbanización y la peligrosidá ye media. Los accesos son piatonales ya inferiores a un km pero de mal percorríu. La so redolada ye rural y con un baxu mediu d'urbanización. El llechu ta compuestu de sables gruesos y tonos claros en pequeñes cantidaes yá que la mayoría del llechu cubrir cantos rodaos.[2]
P'aportar a la sablera que'l so nucleu de población más cercanu ye Ballota, tien de dise dende'l pueblu de «Santa Marina».La sablera ta xunto a la de Pumarín y tán dixebraes pola punta Borona», al occidente de la Sablera de Pumarín percorriendo'l mesmu camino que pa la de Pumarín, tomando una esviación pasaos unos 150 m de les ruines de «El Castiellu», que foi utilizáu mientres la Guerra Civil Española como puestu de vixilancia pol so estratéxicu allugamientu. Unos 150 m más palantre llégase en cantu del cantil, bien azorronáu pola vexetación polo qu'hai qu'estremar la vista y la prudencia, y unos 150 m más palantre hai un túnel na mesma vexetación, qu'hai que travesar. A partir d'esti puntu empecipia'l descensu per un peligrosu camín que complica, y enforma, la baxada.
La sablera nun tien nengún tipu de serviciu y pa los que s'atreven a baxar, encamiéntase la pesca submarina y la recreativa con caña. Se reireta el peligru que supón baxar a la sablera si non se esexperto y nun se conocen bien los caminos.[2]
Referencies
