El ríu Kolimá (rusu: Река Колымá) ye unu de los grandes ríos de Rusia, alcontráu nel estremu nordeste de Siberia y que desagua nel golfu del Kolymá, un tramu de mariña na parte central del mar de Siberia Oriental. Tien 2513 km de llargor y desagua una cuenca de 679 934 km².
El ríu Kolimá tien 2513 km de llargor y desagua una cuenca de 679 934 km², lo que lo convierte nel sestu ríu más llargu de Rusia —tres el Yenisei, Lena, Obi, Amur y Volga— y ente los 40 más llargos del mundu.[1] Tien 275 afluentes de más de 10 km de llargu. L'anchor medio del ríu ye de 150-170 m, con una fondura media de 6 m y un desplazamientu mediu de 10 km/h. El so caudal al desaguar ye de 4.060 m³/s.
El ríu Kolimá naz nel macizu de Kolymá, un cordal y rexón aurífera asitiada en Magadán. Empieza fluyendo en direición sureste, pa entamar direición nordeste a la fin de los montes Cherski. De siguío, toma direición noroeste, travesando les llanures pantanoses de la Siberia Oriental, a lo llargo del pandu Janska, pa volver xirar al nordeste. Al oeste del macizu de Anjui, el ríu escurre pola llanura de Kolymá y da llugar a un delta de 150 km d'anchu y 100 km de llargu; el brazu principal forma nél un estuariu d'un llargor equivalente.
Construyóse una presa nel ríu Kolimá na dómina de los gulags, agües enriba de la ciudá de Debin, cuando la carretera de Magadán a Ust-Nera (la pista de Kolymá) crucia'l ríu n'unu de los dos pontes esistentes nel so camín. La segunda ponte atópase cerca de la ciudá d'Ust-Srednekan ya inclúi un puertu especialmente diseñaos pal tresporte de carbón estrayíu na rexón. A partir d'equí, el Kolimá ye navegable.
Paisaxe, vexetación y fauna
El ríu Kolimá ta bordiáu na so mayoría por taiga, que se convierte cerca de la mariña en tundra. Nesta rexón, una de les zones habitaes más fríes de la Tierra, el permafrost y la pequeña cantidá d'agua nel suelu nun dexen crecer a los árboles: ye'l reinu de mofos, líquenes, arbustos y felechos.
El ríu atópase conxeláu, hasta dellos metros de fondura, d'ochobre a xunu, periodu mientres el que'l mar Árticu tamién suel tar conxeláu. El ríu xeláu convertir na principal carretera na rexón. Cuando les agües queden llibres, 2.000 km de ríu pueden ser utilizaos pal tráficu fluvial.
Afluentes
Los afluentes más importantes y de mayor llargor del ríu Kolimá son los siguientes, diendo dende la boca a fontes:
ríu Anyuy (Анюй), pela derecha, un curtiu ríu de solamente 8 km formáu pola confluencia de dos grandes ríos, el gran y el pequeñu Anyuy:
ríu Bolsoi Anyuy, con un llargor de 693 km y una cuenca de 57.200 km²;
ríu Maly Anyuy, con un llargor de 738 km y una cuenca de 49.800 km².
ríu Omolon (Омолон), pela derecha, el principal de los sos afluentes, con un llargor de 1.114 km y una gran cuenca de 113.600 km²;
ríu Berezovka (Берёзовка), pela derecha, con un llargor de 517 km y una cuenca de 24.800 km²;
ríu Sededema (Седедема), pela esquierda, con un llargor de 567 km y una cuenca de 18.500 km²;
ríu Oschogina (Ожогина), pela esquierda, con un llargor de 523 km y una cuenca de 24.300 km²;
ríu Zyrjanka (Зырянка), pela esquierda, con un llargor de 299 km y una cuenca de 7.310 km²;
ríu Yasachnaya (Ясачная), pela esquierda, con un llargor de 490 km y una cuenca de 35.900 km²;
ríu Popovka (Поповка), pela esquierda, con un llargor de 356 km y una cuenca de 8.350 km²;
ríu Korkodon (Коркодон), pela derecha, con un llargor de 476 km y una cuenca de 42.800 km²;
ríu Sougoj (Сугой), pela derecha, con un llargor de 347 km y una cuenca de 26.100 km²;
ríu Balyguitchan (Балыгычан), pela derecha, con un llargor de 400 km y una cuenca de 17.600 km²;
ríu Bujunda (Буюнда), pela derecha, con un llargor de 434 km y una cuenca de 24.800 km²;
ríu Kulu (Кулу), la fonte derecha, con un llargor de 384 km (incluyíu'l pequeñu ríu Kenelichi, Кеньеличи);
ríu Ayan-Yuryakh (Аян-Юрях), la fonte esquierda, con un llargor de 237 km y una cuenca de 24.100 km²;
Otros afluentes son, pela esquierda, los ríos Taskan (Таскан) y Sejmchan (Сеймчан); y pela derecha, los ríos Bahapcha (Бахапча) (291 km) y Kamenka (Каменка).
Hidroloxía
Historia
En 1892-94, el barón Eduard Toll llevó a cabo estudio xeolóxicos na cuenca del Kolimá (ente otros ríos de l'alloñada Siberia Oriental), en nome de l'Academia de Ciencies de Rusia. Mientres un añu y dos díes, la espedición cubrió 25 000 km, de los cualos 4200 km fueron per ríu, llevando a cabo estudio xeodésicos na campaña.
La desaguada del ríu foi estudiada en fondura en 1909, nuna espedición científica nel mar de Siberia Oriental dirixida por Georgy Sedov.
Desgraciadamente, la cuenca del Kolimá ye más conocida poles mines d'oru y los campos de trabayos forzaos (Gulag) que tuvieron activos hasta 1956. Dambos fueron estensamente documentaos dende l'apertura de los archivos de la era soviética de Stalin. El ríu da'l so títulu a la famosa antoloxía sobre la vida nel Gulag escrita por Varlam Shalámov, Rellatos de Kolimá.
Desque los campos fueron zarraos, les subvenciones estatales, les industries locales y les comunicaciones quedaron amenorgaes a casi nada. Munches persones emigraron, pero los que permanecen na zona ganen la vida cola pesca y la caza.
_OSM.png)
