El marín atáu al mástil mientres la nube. Unu de los grabaos ilustraos por Gustave Doré.Estatua del vieyu marineru» en Watchet, Somerset (Inglaterra).
Rime of the Ancient Mariner (en grafía orixinal, The Rime of the Ancyent Marinere) ye un poema escritu pol poeta inglés Samuel Taylor Coleridge en 1798.
Rellata la fantástica aventura d'un marín mientres un llargu viaxe nel mar. Esti empecipia col marineru encetando a un home que va a un matrimoniu, pidiéndo-y qu'escuche la so hestoria.
La hestoria empecipia con una partida afortunada, pero depués siguida de fuertes nubes. El barcu ye lleváu escontra'l sur, llegando cerca de les mariñes de L'Antártida. Ye ende cuando la tripulación ve a un albatros, badagüeyu de bona suerte. Sicasí y ensin razón dalguna, el marineru dispara a l'ave cola so ballesta. La tripulación esmuelse, culpando al marín d'un futuru desastre. Sicasí, dempués de que'l tiempu ameyora y sume la borrina, la tripulación camuda de paecer, felicitando al marín pola so aición.
Saleando al debalu y sufriendo la escasez d'agua, la tripulación vuelve depositar la so roxura nel marín, castigándo-y a colgar nel so pescuezu a l'ave como señal de culpabilidá. Col pasu del tiempu, el barcu tien un alcuentru fantasmal cola muerte y la muerte-en-vida. Estos xueguen colos daos la vida de la tripulación, siendo la muerte-en-vida quien gana l'alma del marineru.
