Rennes surde ente'l segundu y el primer sieglu e.C. como capital de la tribu gala de los Redones. La ciudá llamábase Condate. Mientres la Edá Media, cola llegada de los pueblos bretonos y l'afitamientu del ducáu de Bretaña frente al poder carolinxu y de los reis de Francia, confírmase como una de les poblaciones más importantes de la rexón fronteriza del ducáu, la marca de Bretaña. Tres l'anexón del ducáu de Bretaña al reinu de Francia, convertir nuna capital provincial y acueye el Parllamentu de Bretaña.
Tres la Segunda Guerra Mundial, Rennes aumenta fuertemente la so población, desenvuelve'l sector industrial (destacando la gran fábrica de Citroën) y consolídase como importante centru educativu gracies a les sos universidaes. Anguaño, ye un centru d'innovación dixital y teunolóxicu reconocíu en Francia.
En 2012, con una población de 210 000 habs. (incluyendo 60 000 estudiantes) y 700 000 habs. nel so área urbana,[4] Rennes ye la décima ciudá más importante de Francia y una de les más curioses, con nuevos habitantes cada añu.
Xeografía
Rennes ta asitiada a 308 km al oeste de París, en llinia recta. Ocupa una posición escéntrica en rellación col conxuntu del territoriu de Bretaña, atopándose a 50 km de la llende oriental de la rexón y a 250 km de la punta occidental de Finisterre. La so situación occidental en rellación col restu del territoriu nacional haber impulsáu a xugar un papel central nel Arco Atlánticu, una de les grandes rexones transnacionales reconocíes pola Comisión Europea.[5]
Atopar nel corazón d'una área urbana de 690 000 habitantes, partíos ente unes 190 comunidaes urbanes. Xuega un papel crucial na economía de la Bretaña moderna.
Rennes forma parte y ye sede de Rennes Métropole[6]
Clima
Gocia d'un clima oceánicu, con iviernos un pocu fríos y húmedos, y branos daqué secos y moderadamente templaos.
Parámetros climáticos permediu de Rennes, Brittany
Fonte nº2: Infoclimat.fr (humidity, snowy days 1961–1990)[9]
Historia
Fundación y periodu romanu
Rennes surde ente'l II y el primer sieglu antes de Cristu como capital de la tribu gala de los Redones. Tres la conquista romana convertir nun importante nucleu urbanu que se consolida mientres el sieglu I d. C. hasta algamar ente 80 y 100 hectárees, como demostraron escavaciones recién.[10]
La crisis del sieglu III afecta fuertemente a la ciudá, que se despuebla y amenorga la so superficie. Bona prueba d'ello son les muralles que se constrúin a finales d'esti sieglu y que solo delimitan una cortil de 8 hectárees nel actual barriu de la catedral. Estes muralles van siguir de pies y van dir progresivamente tresformándose en dómina medieval, atestiguando la continuidá del asentamientu nel pasu del periodu romanu a la Edá Media.
Edá Media
Cola llegada de los pueblos bretonos y l'afitamientu del ducáu de Bretaña frente al poder carolinxu y depués de los reis de Francia, Rennes confírmase como una de les poblaciones más importantes de la rexón fronteriza del ducáu, la marca de Bretaña. Según avanza la Edá Media, suxeta al poder ducal, consolídase como una de les ciudaes más importantes del oeste de Francia, hasta'l puntu de que nel sieglu XV constrúin unes nueves muralles pa protexer los diversos arrabaldes que surdieron más allá del recintu de les antigües muralles romanes, y pa defender la ciudá de los saqueos de les Grandes Compañíes qu'actuaben na rexón.[11]
Edá Moderna
Tres l'anexón del ducáu de Bretaña al reinu de Francia, Rennes convertir nuna capital provincial y acueye el Parllamentu de Bretaña. L'urbanismu y l'arquiteutura de raigón medieval con cases de madera sumen en gran parte de la ciudá debíu a la gran quema de 1720, pero entá perduren en ciertos barrios como'l de la redolada de la plaza Sainte-Anne. So la direición del arquiteutu Jacques Gabriel, arquiteutu de la Corte de Lluis XV, entámase la reconstrucción de la ciudá con edificios en piedra y va regularizase el trazáu de les cais.[12]
Sieglos XIX y XX
Cola llegada del sieglu XIX, y especialmente cola llegada del ferrocarril, Rennes desenvolver escontra'l sur y empiecen a apaecer barrios residenciales de calter burgués -bona prueba d'ello ye la creación del edificiu de la Ópera nesta dómina-, al par qu'empiecen a apaecer nueves industries.
Tres la ocupación alemana mientres la II Guerra Mundial (1940-1944), Rennes aumenta fuertemente la so población, desenvuelve'l sector industrial -destacando la gran fábrica de Citroën- y consolídase como importante centru educativu gracies a les sos universidaes y como centru alministrativu por cuenta de que pasa a ser la capital alministrativa de la rexón de Bretaña.
Llingua
L'idioma oficial en Rennes, como en toa Francia, ye'l francés. Les llingües tradicionalmente falaes na rexón son el francés y el galó, una llingua de oïl oficialmente reconocida en 2004 como una de les llingües de Bretaña. Dende la década de 1970, d'acordies col restu del territoriu bretón, la enseñanza del bretón estendióse,[13] y el númberu de persones de fala bretona sigui aumentando.
Demografía
Población
Area urbana de Rennes
Conceyu de Rennes: 209 860 (2012), 11° en Francia
Área urbana[14] de Rennes: 690 467 (2012), 10° en Francia
Comunidá urbana Rennes Metropole: 420 707 (2012); 43 conceyos
Otros conceyos importantes de la comunidá urbana (2012):
Pa los censos de 1962 a 1999 la población llegal correspuende a la población ensin duplicidaes (Fonte: INSEE[Consultar])
Economía
Technopole Atalante
Economía llocal inclúi la fabricación d'automóviles, telecomunicaciones, agroalimentario y el sector dixital.
PSA Peugeot Citroën ye'l mayor emplegador de la población de Rennes, abrió una fábrica en La Janais en Chartres-de-Bretagne en 1961. Technicolor (ex-Thomson) emplega a más de 1.000, y Orange R & D (ex-France Telecom) sobre 1200.
En pocos años, Rennes convertir n'unu de los principales centros de la industria d'alta teunoloxía y dixital. La ciudá ye sede d'unu de los primeres Technopoles establecíes en Francia: Rennes Atalante emplega a más de 20.000.
Rennes ye la segunda concentración d'empreses TIC en Francia dempués de París (con empreses de sonadía como Atos, SFR, Orange France Telecom, Envivio, Technicolor I + D, Capgemini, Delta Dore, Canon, Mitsubishi, Alcatel-Lucent, Texas Instruments, NXP, Sopra Group, Thales o Logica), y el terceru na industria agroalimentaria francesa con una gran cantidá d'empreses nesti campu, un campus agru y una gran esposición internacional y profesional: el SPACE (en setiembre).
Otres grandes empreses en Rennes inclúin el Groupe -y Duff (propietarios de Brioche Dorée, Bruegger's, La Madeleine, de Mimi Cafe, de Timothy Mundial del Café) y el primer periódicu francés Ouest France.
Educación: una ciudá con vocación universitaria
El campus de Villejean.
La ciudá de Rennes ye una ciudá estudiantil con gran cantidá d'estudiantes de munches partes del mundu. Ye la octava ciudá universitaria de Francia dempués de París, Lyon, Toulouse, Lille, Marsella, Burdeos y Montpellier.
Nel cursu 2013-2014, la ciudá acueye a más de 63.000 estudiantes nes sos universidaes y escueles cimeres.
Nel ámbitu d'humanidaes, lletres y ciencies sociales, destaca la Universidá de Rennes 2 Alta Bretaña, nel campus de Villejean, y nel científicu y teunolóxicu, la Universidá de Rennes 1, nel campus de Beaulieu. Nesti últimu campus atópase l'Institutu d'Estudios Políticos de Rennes, más conocíu como Sciences Po Rennes, un importante centru d'investigación sociopolítica.
Rennes cunta tamién cola primera "tecnópolis" europea, Rennes Atalante, un centru d'investigación teunolóxica múltiple onde predomina la investigación en telecomunicaciones. En Rennes Atalante inventóse'l Minitel, una teunoloxía de telecomunicaciones bien estendida en Francia hasta la implantación d'Internet.
Cultura y patrimoniu
Festival en Thabor
Rennes ye una ciudá nueva, festiva (festivales, conciertos), pero tamién una ciudá histórica con munchos monumentos pa visitar.
Festivales
Transmusicales : dende 1979, festival internacional de música contemporánea p'afayar nuevos talentos
les Tombées de la Nuit : eventu de la nueche (lluces, música, espectáculos artísticos)
Mythos : artes vocales, conciertos
Stunfest : festival international de videoxuegu
Travelling : festival international de cine
Museos y teatros
Muséu de Bretaña y planetariu (Champs Libres)
Muséu de Belles Artes
Ecomuséu de Rennes
Muséu de les tresmisiones de TV
Muséu Rexonal d'Arte contemporáneo
MusikHall : 7 000 asientos
Lliberté : 6 100 asiento
Teatro Nacional de Bretaña TNB : 2 500 asientos
Cité : 1 150 asiento
Ópera : 650 asientos
Monumentos d'interés
Rennes cuenta con 90 edificios, o partes d'edificios, clasificaos oficialmente como Monumentos Históricos, ente ellos el so importante cascu vieyu, nel que puede contemplase callejuelas enteres flanqueadas de cases del sieglu XVI, con fachaes de treme de madera.
Rennes tien la particularidá de tener dos places mayores del sieglu XVIII: la plaza del Conceyu, onde s'atopa tamién la ópera de Rennes, y la plaza del Parllamentu de Bretaña, que marcó fondamente la historia de la ciudá. La plaza de la República ye apoderada pol pimpanu Palaciu de Comerciu, ocupáu na actualidá pola oficina central de correos. Nel centru de la ciudá, el parque del Thabor componer d'un xardín a la francesa, otru a la inglesa, y un nutríu xardín botánicu.
Catedral San Pedro
La basílica Saint Sauveur allugada nel corazón de Rennes empezar a construyir nel añu 1703, anque la so construcción foi atayada pola mor de la gran quema qu'afaró la ciudá en 1720. Ta inspirada na arquiteutura italiana del sieglu XVIII. Nel interior hai una capiya dedicada a La nuesa Señora de los Milagros de Rennes que según cuenta la lleenda salvó la ciudá de la invasión de los ingleses nel añu 1357.
La catedral San Pedro (Cathédrale Saint Pierre) d'estilu neoclásicu, ye una de los nueve catedrales históriques de Bretaña y ye la sede del arzobispáu de Rennes. L'antiguu templu foi totalmente sustituyíu por una ilesia nel sieglu XII, que de la mesma foi sustituyida pola actual en 1490, anque nun se concluyó totalmente hasta 1845 tres delles reconstrucciones y remodelaciones. Los elementos más destacaos de la fachada son les dos torres de granitu de 48 metros d'altor.
El cascu antiguu de Rennes alluga un llaberintu de cases con treme de madera, y casones señoriales con fachaes esculpíes, típiques de los sieglos XV y XVI. Esta parte del cascu antiguu nun foi afarada pola quema qu'afaró la ciudá nel añu 1720.
La ópera de Rennes foi diseñada por Charles Millardet y construyida por Pierre Louise. Ta emplazada na plaza del conceyu, xusto delantre del mesmu. Foi inaugurada'l 29 de febreru de 1836.
La Plaza del conceyu ye'l centru real de la zona clásica. Nel llau oeste atopa'l conceyu (Hôtel de Ville) y nel llau este, atópase la ópera. Escontra'l sur, na plaza de la República, tópase'l Palaciu de Comerciu (Palais du Commerce), un pimpanu edificiu decoráu con una escultura monumental, y que na actualidá alluga la oficina central de correos.
Les puertes Mordelaises fueron construyíes alredor de 1440, y constituyíen la principal entrada a Rennes, de los diez que tenía la ciudá. Por elles entraben los antiguos duques de Bretaña cuando allegaben a la ciudá. La puerta ta formada por dos torres coles sos respeutives almenes, y con una ponte levadizo.
Les muralles de Rennes sumieron práuticamente, pero amás de les puertes Mordelaises y del pañu de muralla que engloba a la Tour Duchesne, pueden apreciase tamién dellos restos na plaza Rallier-du-Baty. En ciertos puntos caltienen restos de les primitives muralles romanes del sieglu III, englobados na muralla medieval.
El Thabor, un parque públicu diseñáu sobre más de diez hectárees cola particularidá de combinar a un Xardín a la francesa, un xardín a la inglesa, una Orangerie y un importante Xardín botánicu.
Ente otres atraiciones arquiteutóniques medievales y renacentistes, pueden citase les ilesies gótiques de Saint-Aubin y Saint-Germain y la capiya renacentista Saint-Yves, qu'alluga la oficina de turismu de la ciudá.
Otros edificios d'interés del sieglu XX son la piscina Saint-Georges, primer piscina con calefacción de Francia (inaugurada en 1923) y decorada con mosaicos de Isidoro Odorico, el centru cultural Les Champs Libres, onde s'atopa'l muséu de Bretaña, el Teatru Nacional de Bretaña y les torres de viviendes Les Horizons, unu de los primeros rascacielos franceses, construyíu en 1970.
Rennes cunta tamién col Aeropuertu de Rennes Saint-Jacques, un aeropuertu a unos 6 km al suroeste de Rennes. Ye un aeropuertu internacional, abiertu a tou tipu de vuelos comerciales incluyendo vuelos regulares a Barcelona El Prat (Madrid Barajas en mayu 2016).
Tresporte públicu
A nivel urbanu Rennes dispón d'un importante sistema de tresporte públicu con una llinia de metro, 65 llinies d'autobús y 300 000 desplazamientos al día (pa 420 000 habitantes). El STAR (Service de Transport de l'Agglomération Rennaise) ye'l sistema públicu de tresporte.
Rennes destacar por ser una de les ciudaes más pequeñes del mundu con xune llinia de metro (llinia B, 2019)[17]
En 1998, El Velo à la carte foi'l primer sistema de bicicletes compartíes en toa Francia y el primer sistema de préstamu de bicicletes de llibre serviciu informatizado del mundu (Ve-y lo STAR, dende 2009).
Rennes ta tamién bien comunicada per autovía y autopista col restu de la rexón de Bretaña y coles rexones circundantes.
↑Gauthier Aubert (editor), Alain Croix, Michel Denis y Jean-Yves Veillard. Histoire de Rennes, De la ville médiévale à la ville des Lumières, Gauthier Aubert. Rennes, editorial Apogée/Presses universitaires de Rennes, col. Images et histoire, 2006, 295 páxs. ISBN 2-84398-237-5 y 2-7535-0333-8.
↑Nel cursu 2007-2008, 2,8% de los escolares de primaria siguieron una enseñanza bilingue bretón-francés (datos de la oficina oficial de la llingua bretona Ofis ar Brezhoneg) [1]
↑delimitada polos movimientos cotidianos de trabayu, según los criterios del INSEE
↑Error de cita: La etiqueta <ref> nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaes cass
.svg)
.jpg)
