Perilla de Castro ye un conceyu y llocalidá d'España, na provincia de Zamora, comunidá autónoma de Castiella y Llión. Tien una superficie de 33,11 km² y una población de 148 hab. (2024)[3][4]. Nel so términu municipal atópase la llocalidá de La Encomienda.
Historia
La ocupación primitiva del términu municipal remontar al Paleolíticu, daos los restos achelenses alcontraos nos xacimientos del Pagu de Valdespino y el de Valdementiras.
Mientres la Edá Media Perilla de Castro quedó integráu nel Reinu de Llión, que los sos monarques acometeríen la repoblación de la llocalidá dientro del procesu repoblador lleváu a cabu na zona.[5]
Mientres la Edá Moderna, Perilla de Castro tuvo integráu nel partíu de Carbajales de Alba de la provincia de Zamora, tal que reflexaba en 1773 Tomás López en Mapa de la Provincia de Zamora. Asina, al reestructurase les provincies y crease les actuales en 1833, la llocalidá caltener na provincia zamorana, dientro de la Rexón Lleonesa,[6] integrándose en 1834 nel partíu xudicial d'Alcañices,[7] dependencia que s'enllargó hasta 1983, cuando foi suprimíu'l mesmu ya integráu nel Partíu Xudicial de Zamora.[8]
Demografía
Evolución demográfica de Perilla de Castro
| 1991 | 1996 | 2001 | 2004 | 2007 | 2017 |
| 286 | 266 | 247 | 230 | 202 | 171 |
|
(Fonte: [necesita referencies]) |
| Gráfica d'evolución demográfica de Perilla de Castro ente 1900 y 2017 |
|
|
| Fonte: Institutu Nacional d'Estadística d'España - Ellaboración gráfica por Wikipedia.
|
Patrimoniu
- Ilesia parroquial de San Martín de Tours, de pórticu enrexáu y espadaña con pináculos, acueye nel so interior un crucificáu góticu y el bustu orixinal de la imaxe de la Virxe de Roaces –S.XIV- afeutada por una quema que destruyó la so antigua ermita, motivu pol qu'anguaño ye venerada na Ilesia.
- Arquiteutura tradicional. Realizada con materiales como piedra, cayuela y sobremanera adobe, anque tamién lladriyu y madera recuerden l'auténtica rural de la zona, visible en viviendes antigües, restos de palombares, cortines o chimenees ente otros elementos rurales típicos.
- Ponte de la Estrella. Asitiar so les agües del banzáu de Ricobayo anque ye visible dacuando n'años de seca. Foi anubiertu en 1930, lo qu'obligó a construyir otra ponte bautizada col mesmu nome.
Gastronomía
La gastronomía comparte los sabrosos productos naturales de la redolada con estilu tradicional en guisos como'l cocíu, sopa d'ayu, carnes de xata, rustíos de corderu, lechazo, pieces de caza, llegumes, verdures y frutes, cogordes o derivaos de la matanza del gochu, amás de repostería típica con pastes, magdalenas, rosquíes, bollos etc.
Fiestes
Perilla celebra les sos fiestes patronales n'honor a San Martín el 11 y 12 de payares, y les populares a principios d'agostu, anque dende'l puntu de vista relixosu tamién honren a San Marcos n'abril. Perder cola antigua ermita- la celebración de la romería anque la imaxe ye venerada llocalmente con intensidá.
Referencies
Enllaces esternos
