El Parque Nacional de los Llagos de Plitvice (en croata: Plitvička jezera; Plitvice pronunciáu /plitˈvitsɛ/) ye'l más conocíu de los parques nacionales croates.
Descripción
Unu de los llagos del parque nacional de Plitvice.Hai numberoses cascaes a lo llargo del percorríu.L'agua de color turquesa ye l'elementu más reconocíu del parque.
Ta asitiáu na rexón de Lika, una paraxa onde s'alternen llagos, catarates y manantiales d'espectacular guapura. Esta rexón foi declarada Parque Nacional yá en 1949, y catalogada nel Patrimoniu de la Humanidá de la Unesco en 1979, con una ampliación en 2000.[1]
El parque tien una superficie cercana a les 30.000 hectárees, 22.000 d'elles cubiertes de montes. La zona que puede visitase atopar nel centru del parque, son 8 km² de valle pobláu de montes, onde la hidrografía conformó un paisaxe formáu por 16 llagos de distinta altitú comunicaos por 92 tabayones y cascaes. La vexetación componer nun 90% d'hayas.
La visita realízase a cuerpu al traviés de senderos y pontes de madera, los llagos más grandes son percorríos por silencioses barques. Esti parque amena tamién gran interés ente los turistes polos acontecimientos que tienen llugar ellí, como por casu, les bodes xunto a los tabayones. Esti llugar foi candidatu a ser una de los siete maravíes naturales del mundu nel 2011.
Flora y fauna
El parque nacional de los llagos de Plitvice ye bien montiegu, principalmente d'hayas, abetos y pinos, y cuenta con un amiestu de los Alpes y vexetación mediterránea. Cuenta con una gran variedá en particular de les comunidaes vexetales, por cuenta de la so gama de microclimes, suelos distintos y distintos niveles d'altitú.
L'área ye tamién llar d'una enorme variedá d'especies animales y aves. La fauna rara, como l'osu pardu européu, el llobu, el águila, l'uxu, el llobu cerval, gatu montés, y el urogallo atópense equí, xunto con munches especies más comunes. Siquier 126 especies d'aves fueron rexistraes ellí, de los cualos 70 rexistráronse como cría mesma nel parque.
