La construcción tuvo a cargu del arquiteutu italianu Gaetano Moretti (1860-1938), pero'l proyeutu y diseñu taben sol cargu del italianu Vittorio Meano (1860-1904), arquiteutu conocíu poles sos obres na so residencia en Buenos Aires, que morrió ensin ver nengunu de los sos proyeutos terminaos. En 1975 foi declaráu Monumentu Históricu Nacional.
Unu de los llugares más conocíos del Palaciu Llexislativu ye'l Salón de los Pasos Perdíos, nel cual lleváronse a cabu innumberables actos d'importancia pal país. Dalgunos de los más recordaos fueron:
Otru de los llugares destacaos del edificiu ye la Biblioteca del Poder Llexislativu, segunda biblioteca n'importancia del país. Les sos parés tienen un finu revestimiento en madera y nes sos anaqueles guardar alredor de 250.000 volúmenes.
Particularidaes
Nun principiu, Meano y munchos otros arquiteutos pensaron la construcción de non unu, sinón dos palacios. Per un sitiu, el Palaciu Llexislativu, y pol otru, el Palaciu de Gobiernu, anque l'entamu de construcciones pa obra taba prevista para 1909, nunca se llegó a construyir. Según testimonios, tou paez indicar que taría frente al teatro Solís
Cada cinco años la "caravana" d'asunción presidencial empieza nel Palaciu Llexislativu, percuerre l'Avenida del Llibertador y 18 de xunetu, y remata nel Palacio Estévez, antigua casa de gobiernu, onde'l Presidente saliente fai entrega de la banda presidencial al Presidente entrante.
